Regestendatenbank - 201.916 Regesten im Volltext

RI IV Lothar III. und ältere Staufer (1125-1197) - RI IV,3

Sie sehen den Datensatz 444 von insgesamt 827.

bekundet, daß er dem Abt Roland (Rolando abbati) das Kloster S. Salvatore di Monte Amiata (cenobium Domini et Salvatoris in Monte Amiate) übergeben habe und bestätigt ihm die genannten Besitzungen. Zeugen: Wilelimus archiepiscopus Ravennas, Heinricus Wormaciensis episcopus, Ludewicus dux Bawarie, comes Sifridus de Morle, Robertus de Durne, Syrus Salginben de Papia, Arnoldus Strictus et Iohannes de Pado Placentini, Albertus Strucius Cremonensis et Lotarius de Sancto Genesio imperialis aule iudices. p. m. Alberti imp. aule prothonotarii.„Dignum est, ut qui prudenter Dei obsequia ordinare procurant”.

Originaldatierung:
(apud Pisas XIII kal. Augusti)
Zeugen:
Zeugen: Wilelimus archiepiscopus Ravennas, Heinricus Wormaciensis episcopus, Ludewicus dux Bawarie, comes Sifridus de Morle, Robertus de Durne, Syrus Salginben de Papia, Arnoldus Strictus et Iohannes de Pado Placentini, Albertus Strucius Cremonensis et Lotarius de Sancto Genesio imperialis aule iudices.
Incipit:
„Dignum est, ut qui prudenter Dei obsequia ordinare procurant”.
Schreiber:
p. m. Alberti imp. aule prothonotarii.
Empfänger:
Monte Amiata

Überlieferung/Literatur

Hss.: Angebl. Orig., Siena, Archivio di Stato (S. Salvatore di Monte Amiata Nr.326 bis) ( + A); Abschr. aus d. 18.Jh. in G.C. Fatteschi, Codice diplomatico della badia di S. Salvadore di Monte Amiata pag.344, Rom, Biblioteca Nazionale Centrale Vittorio Emanuele (Cod.2115/Cod. Sessor.213) (B); Abschr. v. 1775 in G.C. Fatteschi, Exemplaria instrumentorum ac diplomatum tam pontificum quam imperatorum in tabulario cenobii S. Salvatoris Montis Amiati existentium Vol. I pag. 348, ebda. (Cod. 2118/Cod. Sessor.214) (C). — Druck: Böhmer, Acta imperii selecta I Nr.194 (S.178—180) aus BC. — Reg.: Toeche + 510; Stumpf + 4875.

Kommentar

Fälschung aus d. 13. Jh., verfaßt unter Benützung d. Urk. Ottos III., Rom, 996 Mai 25 (DO III 202) für den Kontext und der Urk. Heinrichs VI. vom gleichen Tage (vgl. Reg. 363) für Protokoll, Zeugen und Eschatokoll; das angebl. Orig. weist keinerlei Spuren einer Besieglung auf.

Nachträge

Nachtrag einreichen
Einreichen
Empfohlene Zitierweise

RI IV,3 n. †364, in: Regesta Imperii Online,
URI: http://www.regesta-imperii.de/id/1194-07-20_2_0_4_3_1_444_F364
(Abgerufen am 28.03.2024).