Regestendatenbank - 201.916 Regesten im Volltext

RI II Sächsisches Haus (919-1024) - RI II,4

Sie sehen den Datensatz 578 von insgesamt 1024.

Heinrich bestätigt dem Kloster S. Pietro zu Palazzuolo bei Monteverdi auf Bitten des Abtes Adelmus die namentlich genannten Besitzungen mit allem Zubehör, ferner die Immunität und das Recht der freien Abtwahl (qualiter Adhelmus venerabilis abbas rector cenobii sancti Petri apostolorum principis constructi in loco qui vocatur casale Palatiolum, quod situm est super Montem viridem, adisse celsitudinem nostram postulantem super rebus monasterii sui, quod nostra ei pietate largitum est, ut nostre iuberemus illi preceptum auctoritatis facere, per quod fultum esset et tutum omni tempore de prediis suis: videlicet cortem de Rio cum capella sancte Marie que est sita in comitatu Popoloniense, cortem vero de Cisterna, cortem de Caldana, cortem Salamonici in Castaneto et ecclesiam sancti Columbani, cortem in Asilacto cum oraculo sancti Viti et sancti Donati, cortem sancti Mathei de Luca, cortem de Porto Offi, cortem de Visignano et ecclesiam sancti Salvatoris de Versilia cum omni pertinentia sua, cortem de Patrignone et Monte bono – seu in aliis omnibus locis, que iam dicto cenobio sancti Petri pertinere cernuntur, illo in proprium corroboramus ... et confirmamus. Hec omni predia ... largimur eidem monasterio sancti Petri principis apostolorum cum omnibus pertinentiis et adiacentiis suis tam infra civitatem Lucensem vel Pisenem quam de foris una cum pertinentiis suis ... Sancimus insuper ... ut, si contigerit, quod sepe accidit, quatenus abbas prenominati monasterii huius lucis habitaculum deserat, liceat monachos ex sinu eiusdem ecclesie quem meliorem viderint eligere in patrem, omnium episcoporum vel omnium hominum mortalium contradictione remota, nec fas sit alicui monacho ex alio monasterio ad id transitum facere sine voluntate monachorum inibi deo servientium imperpetuum). – Heinricus canc. vice Euerardi episc. et archicap.; der Anfang bis zum Beginn des Güterverzeichnisses entspricht dem Diktat des Eb. A; fertiggestellt wurde das Diplom möglicherweise von HB, der sich für die Besitzliste an ein Verzeichnis, und für den übrigen Text eng an DH. II. 284 (Reg. 1803) gehalten hat; M.; das verlorene Original war nach Angaben des transsumierenden Notars mit Bleibulle (B. 2) an Lederriemen besiegelt; „Equum sane dignumque.”

Überlieferung/Literatur

fehlt.

Notarielle Abschrift aus dem 14. Jh. Florenz Archivio di Stato (B); Chartular des 14. Jh. f. 180 Volterra Archivio municipale (C).

Soldani, Hist. s. Michaelis 1, 21 aus C (S); MG. DD. 3, 337 no. 285 aus B und S mit Verbesserungen aus der später aufgefundenen Überlieferung C (ebenda 724).

Lami, Delic. erud. 3, 78; Stumpf 1605; Schneider, Regestum Volaterranum 39 no. 10 (Regesta chartarum Italiae 1, 1907).

Nachträge

Nachtrag einreichen
Einreichen
Empfohlene Zitierweise

RI II,4 n. 1804, in: Regesta Imperii Online,
URI: http://www.regesta-imperii.de/id/1014-00-00_2_0_2_4_1_578_1804
(Abgerufen am 25.04.2024).