Regestendatenbank - 201.916 Regesten im Volltext

RI II Sächsisches Haus (919-1024) - RI II,4

Sie sehen den Datensatz 529 von insgesamt 1024.

Heinrich bestätigt auf Bitten des Bischofs Bernward der bischöflichen Kirche von Hildesheim, die durch einen Brand ihre Urkunden verloren hatte, den Königsschutz, die von den Königen Arnulf, Ludwig und anderen seiner Vorgänger bestätigten Grenzen der Diözese, die Immunität, den Besitz an Gütern, Abteien, Grafschaften etc., das Aufgebotsrecht und die freie Bischofswahl unter Vorbehalt der königlichen Zustimmung (qualiter fidelis noster Bernuuardus Hildeneshemensis aecclesiae venerabilis presul celsitudinem nostram adiit, miserabilem conquestus querimoniam, eo quod peccatis id merentibus in loco superius memorato ab antecessoribus suis collecta, suo quoque ingenio maxime et decenter elaborata cunctorum ibidem voluminum scripta vorax ignis absorbuit, in cinerem namque cuncta redegit. Unde prefatus ille pontifex regalem nostram exoravit clementiam, ut monasterium predictum super ripam fluvii Indrista constructum sub tuitionem nostram et mundiburdium reciperemus ipsamque parroechiam Arnulfi regis et Hlothouuici ceterorumque antecessorum nostrorum confirmatione seu defensione in pago sive provincia Astfalo his liminibus vel terminis assignatam: de loco qui dicitur Wetanspaeckie in Scuntere, inde Ouekare, sic Rotanbiki, Uuidukindesspęckian, ultra Indristam, Lullanbrunnan, ultra Kaminadam, Uuicberdesdene, Uuicbertesbuntian, in Aeterne, inde in fontem qui dividit Hratigan et Flenithi, in Audan, inde in Risberg ubi Graeni et Flenithi divituntur, sic per Kaminadanberg in Aeterne, inde Lieinne, in rivum qui currit inter Aedingahusun et Aerdisteshusun, in Salteri, sic per Bunikanroth, per montem Uugleri, inde Burgripi et per summitatem Gigat ad Cobbanberg, inde Crumbiki, Sidemni ut fons defluit et via quedam dividit usque Eleraegisprig, ille fluvius in Laegine et ille usque in locum Tigiflęge, inde Kananburg, Mesenstene, inde usque Geueringauueg, Uuillansole, in Uuikinabroc et in lacum in occidentem Uuesterkiellu, in Ęlere, inde per Gelbikiessathas in Eggrikesuueg, inde Egsuithebrunnan, sic Elmenau, Arunbiki, et per Isinnebroc in Aelere et Helde et Druhterbiki et per viam orientalem in Uuecbani, in Dasanhec, in Euuressol et sic Uuetanspaeckian. Quam peticionem quia iustam esse cognovimus, neutiquam denegavimus, sed magis assensum prebuimus ... Unde non solum episcopum predictum et aecclesiam sibi commissam sub nostram defensionem et inmunitatis tuicionem recipimus, verum etiam ab antecessoribus nostris ceterisque fidelibus omnia eidem aecclesiae tradita, ... in prediis, ... in abbatiis sive comitatibus, ... eiusdem loci episcopo subesse et per omnia obedire volumus et iubemus. Cum vero in expeditionem aut in palatium vel in aliud servicium nostrum iter arripuerit, quorumlibet hominum suorum cuiuscumque videantur persone potestatem habeat nec in aliam profectionem quis eos cogere presumat, nullusque iudex publicus seu iudiciaria qualiscumque persona in hoc sibi contradicere vel se molestare audeat. Predictae quippe concedimus aecclesiae, ut eiusdem sedis clerici canonicae et ecclesiastice eligendi episcopum digne et convenienter inter se sive aliunde, equo consenu regis, liberam habeant ac propriam facultatem). – Guntherius canc. vice Erchambaldi archicap.; verfaßt und geschrieben von GB; M. IMP.; „Omnium fidelium nostrorum.”

Überlieferung/Literatur

Unvollzogenes Orig. Hannover Staatsarchiv, durch Kriegseinwirkung verloren (A).

Tripartita Demonstratio 225 no. 76 unvollständig aus Abschrift; Janicke, UB. von Hildesheim 1, 40 no. 51; MG. DD. 3, 296 no. 256 a, beide aus A.

Böhmer 1091; Stumpf 1575.

Kommentar

Vgl. die Bemerkungen zum folgenden Reg. 1773.

Nachträge

Nachtrag einreichen
Einreichen
Empfohlene Zitierweise

RI II,4 n. 1772, in: Regesta Imperii Online,
URI: http://www.regesta-imperii.de/id/1013-00-00_2_0_2_4_1_529_1772
(Abgerufen am 28.03.2024).