Regestendatenbank - 201.916 Regesten im Volltext

RI II Sächsisches Haus (919-1024) - RI II,2

Sie sehen den Datensatz 162 von insgesamt 605.

Otto gibt den Mönchen des Klosters St. Bavo in Gent ihnen entfremdete Besitzungen in Norderwyk, Zelick und Bouchout samt Zubehör zurück, was Abt Womar schon bei seinem verstorbenen Vater, Kaiser Otto I., erwirkt hatte, und verleiht ihnen zugleich Schutz und Immunität (qualiter venerabilis Uuomarus abbas coenobii sancti confessoris Christi Bauonis domni genitoris nostri Ottonis ... imperatoris excellentiam adierit, eius benignissimam interpellans serenitatem super aliquibus rebus infra regni nostri terminos constitutis, prędicto coenobio sancti Bauonis aliquandiu iniuste pręreptis, qui continuo more sibi consuetę pietatis eius libentissime assensum prębuit iustę petitioni, constituens et imperans pręfato loco et fratribus easdem res cum omni integritate restitui, quas etiam antea sępe fratribus eiusdem loci pro hoc ęque eum adeuntibus benigne reddiderat; sed humani debiti sorte pręventus ad meliora ut credimus transmigrans, nullum super hoc imperialis auctoritatis scriptum ediderat. Quapropter post illius ex hac luce discessum iam dicti venerabilis abbatis monachi nostram adierunt celsitudinem, rogantes ut secundum pii nostri genitoris laudabile votum nostrę quoque largitatis et immunitatis eis prospicere dignaretur auctoritas. Nos ... res ipsas diu sibi ablatas omni cum integritate eis restituentes, nostre auctoritatis immunitate ac tuitione confirmamus. Nomina autem rerum haec sunt: hoc est in pago Tessandrię Northreuuic cum ecclesia ... et in pago Bragbantinse Sethleca cum ecclesia ..., in pago quoque Rien Buocholt ęque cum ecclesia et reliquis appendiciis. Haec ergo omnia sub perpetua emunitatis nostrę tuitione esse volumus ... poenam exsolvens centum auri libras ...). ‒ Uuilligisus canc. advicem Rotberti archicapp.; Empfängerkonzept, zum großen Teil im Kloster diktiert und auch mundiert, in der Kanzlei nach DO. I. 317 und dem D. Lothars vom 22. Februar 964 (Lokeren 37 no. 35) teilweise ergänzt, das Eschatokoll von WE.; MF., SI. 4., SR. „Si locis divinis cultibus mancipatis.”

Überlieferung/Literatur

Gent Kapitelarchiv (A).

Miraeus Cod. don. piarum 161 aus A; (Serrure) Cart. de S. Bavon 8 no. 7 aus A; MG. DD. O. II. S. 82 f., no. 69.

Böhmer 455; Stumpf 617.

Kommentar

Vgl. Sickels Vorbemerkung zu D. 69, S. 82. ‒ Forschungen 25, 240. ‒ Über den Ausstellungsort vgl. Gesta epp. Camerac (MG. SS. VII. 440) und bes. Uhlirz Jb. S. 46, A. 1: Boussu ist wohl wahrscheinlicher, doch läßt sich noch immer nicht eindeutig sagen, ob es sich nicht doch um Boussoit handelt. Vgl. Förstemann II3/1, S. 652; 340. 524, auch II3/1, 423, 703. ‒ Vgl. Giesebrecht Jb. 2 a, 10, A. 4. Le Glay Revue de l'opera dipl. de Miraeus 13. ‒ Stengel, S. 187, A. 3; 256, A. 4; 352, A. 5 u. a. O.

Nachträge

Nachtrag einreichen
Einreichen
Empfohlene Zitierweise

RI II,2 n. 648, in: Regesta Imperii Online,
URI: http://www.regesta-imperii.de/id/0974-01-21_1_0_2_2_0_162_648
(Abgerufen am 28.03.2024).