Regestendatenbank - 201.916 Regesten im Volltext

RI I Karolinger 715-918 (926/962) - RI I,4,2

Sie sehen den Datensatz 619 von insgesamt 1059.

Papst Nikolaus (I.) bestätigt dem (Kloster Montecassino unter Abt) Bassacius (Bassacio dilecto filio) wunschgemäß entsprechend dem Vorgang von Hadrian (I.) und König Karl (dem Großen) das Kloster S. Maur in Glanfeuil und verbietet Besitzminderung in Montecassino oder Glanfeuil.

Originaldatierung:
Scriptum per manum Leonis notarii sacri palatii. Data per Gualpertum Portuensem episcopum. Anno domni Nycolai VI. Regnante pio imperatore Lothario.
Incipit:
Quoniam semper concedenda sunt que ...
Empfänger:
Kloster Montecassino

Überlieferung/Literatur

Orig.: –.

Kop.: 12. Jh., Montecassino Arch. abb.: Reg. 3 (Registrum Petri daconi) fol. 253v n. 610; 16. Jh., Rom Bibl. Vat.: Cod. Vat. lat. 12535 fol. 124v; 17. Jh., Montecassino Arch. abb.: Iura sacri mon. Casinensis in mon. S. Mauri in Gallia fol. 2v; 17.-18. Jh., Rom Bibl. Vat.: Cod. Vat. lat. 7157 fol. 1v; 18.-19. Jh., Montecassino Arch. abb.: Cod. dipl. Casinensis vol. I fol. 224.

Erw.: Urk. Urbans II. von 1097 März 21 (JL †5680; IP VIII 153 n. †140; Bloch, Monte Cassino II 1016-1020 n. 5a).

Drucke: Pflugk-Harttung, Acta II 30 n. 59; Bloch, Monte Cassino II 1013f. n. 4d.

Reg.: Pflugk-Harttung, Iter 177 n. 42; JE †2858; IP VIII 125 n. †34.

Lit.: Caspar, Petrus Diaconus 179; Bloch, Monte Cassino II 979.

Kommentar

Vgl. zur Überlieferung Kehr, Papsturkunden Italien II 140 sowie IP. Zu den Verweisen auf die Verfügungen Hadrians I. und Karls vgl. IP VIII 124f. n. †32, MG DD Kar. 1 n. 244 sowie Bloch II 1012f. n. 4a und b. Das vorliegende Dokument wurde zusammen mit diesen Fälschungen und unter Benutzung der echten Urkunde Nikolaus’ I. für Montecassino (n. † 497) von Petrus Diaconus fabriziert; vgl. allgemein zu dessen Fälschungen zugunsten Montecassinos im Hinblick auf Glanfeuil vor allem Caspar 177-183 und Bloch II 977-1007 sowie allgemein DFers., Tertullus. Aus der echten Urkunde Nikolaus’ I. (n. † 497) stammen die Arenga und die Datier-ung, die Datumzeile weicht ab und nennt den unter Johannes VIII. tätigen Walpert von Porto. Möglicherweise ist der Notarsname Leo dem Privileg Johannes’ IX. (JL 3519; Zimmermann, PUU I 18-20 n. 9) entlehnt, vgl. allgemein Santifaller, LD 95. Zu den in der Datierung genannten Personen Santifaller, Elenco 53 und 262. Das Datum, auf das hin gefälscht wurde, ergibt sich aus dem angegebenen Pontifikatsjahr.

Nachträge

Nachtrag einreichen
Einreichen
Empfohlene Zitierweise

RI I,4,2 n. †619, in: Regesta Imperii Online,
URI: http://www.regesta-imperii.de/id/ec0c187c-1019-4701-a4e2-ec4f0c1a37a0
(Abgerufen am 28.03.2024).