RI I Karolinger 715-918 (926/962) - RI I,4,2
Sie sehen den Datensatz 413 von insgesamt 1059.
Papst Benedikt (III.) gewährt dem von Bonifatius begründeten Kloster Fulda unter Abt Theoto (Theotoni religioso abbati venerabilis monasterii Domini Salvatoris ... in loco qui vocatur Boconia erga ripam fluminis Uoladaha ) wunschgemäß (n. 412) (unter Wiederholung von n. 328) ein Privileg.
Scriptum per manum Zacharias notarii et scriniarii sanctae Romanae ecclesiae, in mense Octobrio, indictione sexta. Actum 10. kalendas Novembrias per manum Theofolocti, secundicerii sanctae sedis apostolicae, imperante domno piissimo principe augusto Ludovico a Deo coronato, magno pacifico imperatore, anno nono, indictione sexta.
- Incipit:
- Quoniam semper sunt concedenda quae ...
Überlieferung/Literatur
Orig.: -. Kop.: 9. Jh., Marburg St. Arch.; Mitte 12. Jh., Marburg St. Arch., Hs. Abt.: K 425 fol. 5v-6r; Ende 13. Jh., Marburg St. Arch., Hs. Abt.: K 427 fol. 5v-6r. Erw.: Fuldaer Urkundenverzeichnis V 1*; Meyer zu Ermgassen, Codex Eberhardi 3; vgl. GP IV 355 und 385 n. 81). Drucke: Schannat, Hist. Fuld. cod. prob. 134 n. 20; Migne, PL CXXDC 1010; Dronke, Cod. dipl. Fuldensis 258; Meyer zu Ermgassen, Codex Eberhardi 11-13. Reg.: J 2011; JE 2668, GP IV 362 n. 19. Lit.: Harttung, Dipl.-hist. Forschungen 300 und 376f.; Roller, Eberhard von Fulda, Beil. 2f; Goetting, Exemtion 115; Lübeck, Fuldaer Äbte 48; Rathsack, Fuldaer Fälschungen 209ff. u. ö;
Kommentar
Zur Überlieferung vgl. GP; zum Codex Eberhardi von 1160 (Marburg K 425) vgl. jetzt auch Meyer zu Ermgassen IXff. Zu den Dorsualnotizen der Einzelkopie vgl. Stengel, Abhandlungen und Untersuchungen Fulda 214, 220 und Tab. 3 bei S. 272. Zu den beiden Fuldaer Urkundenverzeichnissen vgl. Jakobs, Fuldaer PUU 47f. mit Anm. 49. Mit Hilfe der vorliegenden Urkunde wurde wohl die Fuldaurkunde auf den Namen Gregors IV. noch im 9. Jh. gefälscht, vgl. GP IV 358f. n. † 11. Zur Diskussion um die Verfälschung der Benedikturkunde vgl. die in n. 328 referierte Forschungsdebatte; das Formular gleicht dem der Leourkunde, vgl. dazu Santifaller, LD 93. Zu den in der Datierung genannten Personen vgl. Santifaller, Elenco 51 und 257f. Das Eschatokoll der Urkunde ist nicht ganz korrekt, zumindest wird das Kaiserjahr um eine Einheit zu hoch angegeben.
Nachträge
Empfohlene Zitierweise
RI I,4,2 n. 413, in: Regesta Imperii Online,
URI: http://www.regesta-imperii.de/id/0857-10-23_1_0_1_4_2_413_413
(Abgerufen am 23.04.2024).