Regestendatenbank - 201.916 Regesten im Volltext

RI III Salisches Haus (1024-1125) - RI III,1

Sie sehen den Datensatz 393 von insgesamt 534.

Konrad schenkt gemeinsam mit seiner Gemahlin Gisela dem von ihm gegründeten Kloster (Limburg ) seinen Besitz zu Dürkheim, Wachenheim, Schifferstadt und Grethen sowie im Gau Wetterau in der Grafschaft des Grafen Otto zu Eichen, Sindlingen, Fauerbach und Sulzbach mit allem Zubehör und legt die Rechte der zugehörigen Eigenleute fest (qualiter ego Cunradus una cum Gisela imperatrice coniuge nostra pro remedio anime nostre ad hoc templum, quod ad gloriam et laudem dei construximus, nostri iuris predium Dorenckeim, Wachenheim, Schiuerstad, Greudentheim, et in pago Wedereibie in comitatu Ottonis comitis situm Eichine, Sundelingen, Fuerbach, Sulzbach in proprium tradidimus ... Sed et ne quis superventurorum abbatum plus quam debeat ab ecclesie familia extorqueat neve familia vetustate temporum sui iuris oblita contra abbatem superbiendo eciam debita exsolvere negligat, visum est nobis signare, quid abbas, si opus fuerit, exquirat, quidve familia exsolvere debeat. Singuli virorum singulos solidos, mulieres vero sex denarios omni anno persolvant aut unum diem septimane ad curtem abbatis tam viri quam mulieres serviant. Habet eciam potestatem abbas super filios illorum nondum uxoratos, ut, quem voluerit in coquinam, quem voluerit in pistrino ponat, quem voluerit mutatoria abluat, quem voluerit equiriciam custodiat, et ad quelibet ministeria quoscumque voluerit deputet. De uxoratis autem, quoscumque et ubicumque iusserit abbas, sint cellerarii frumentarii thelonearii forestarii. Si vero abbas quempiam prescriptorum in suo obsequio habere voluerit, faciens eum dapiferum aut pincernam sive militem suum, et aliquod beneficium illi prestiterit, quamdiu erga abbatem bene egerit, cum eo sit, cum non, ius quod ante habuit habeat. Post obitum viri preciosius animal, quod illic fuerit, ad curtem abbatis pertinebit, post obitum mulieris preciosior vestis. Si quis conservum suum interfecerit, septem libras et dimidiam addito eciam obulo pro eo exsolvet. Mulier si extra villam nupserit, censum suum scilicet sex denarios dabit. Tale ius habent Dorenckeimarii, Eichenarii, Sundelingarii, Fuerbacharii; ipsum ius habent Schiuerstadarii, nisi quod post obitum suum nullum ius dabunt; Sulzbacharii ipsum ius habent, exceptis illis qui dicuntur laszi, qui si beneficium habuerint, quocumque iusserit abbas, cottidie equitare debent, qui autem beneficium non habuerint, vinum et annonam abbatis transducere debent a littore Sundelingen usque Wormaciam ad portam que dicitur Porta Pauonis. Greudentheimarii ipsum ius habent quod et Dorenckeimarii, nisi quod propter cottidianam servitutem nec in vita sua nec post obitum suum dabunt aliquem censum. Omnium vero prenominatorum ius est, quod, si connubia de aliena familia sortiti fuerint et si abbati placuerit, cum sacramento divorcium facere poterit; quod si simul permanserint, post obitum viri due partes substancie eius ad curtem abbatis pertineant, terciam uxor et filii eius obtineant). ‒ Burchardus canc. vice Pardonis archicanc.; verfaßt und wahrscheinlich auch geschrieben von UE. „Notum sit omnibus.”

Originaldatierung:
(XVI. kal. februarii, Lintburg).

Überlieferung/Literatur

fehlt.

Not. Transsumpt von 1426 Juni 21 im fürstl. Leiningenschen Archiv zu Amorbach (B); Naumburger Kopialbuch (ca. 1520), fol. 6 (C1) und fol. 20 (C2) im Staatsarchiv zu Marburg.

Libellus revisionis et gravaminum summarius (1755; im fürstl. Leiningenschen Archiv zu Amorbach), Beyl. 1 no. 1 aus A (a), MG. Const. 1, 87 no. 43 aus älteren Drucken; MG. DD. 4, 294 no. 216.

Böhmer 1405; Stumpf 2070 zu 1036.

Kommentar

Uneinheitliche Datierung; das Diplom wurde vermutlich während des durch DK. II. 215 für 1035 Januar 17 bezeugten Aufenthaltes Konrads zu Tilleda geschrieben, aber erst anläßlich der Weihe der Klosterkirche im Sommer des gleichen Jahres unter Nachtragung des Ausstellungsortes vollzogen. Vgl. Vorbemerkung zu DK. II. 216; zur Lage der Orte auch Draudt, Forschungen z. Deutschen Geschichte 23, 472.

Nachträge

Nachträge (1)

Nachtrag von Dr. Ludger Tekampe, eingereicht am 23.11.2010.

Das "Limburger Hofrecht" steht seit dem Aufsatz von Thomas Zotz ("Zur Grundherrschaft des Königs im Deutschen Reich", in: Werner Rösener (Hrsg.): Grundherrschaft und bäuerliche Gesellschaft im Hochmittelalter, Göttingen 1995, hier: S. 76-115) unter nachvollziehbarem Fälschungsverdacht. Zotz datiert die Urkunde auf Anfang des 12. Jahrhunderts. Den Urheber der Fälschung vermutet Zotz in dem damaligen Abt Stefan, der von 1111-1120 dem Kloster Limburg und zugleich dem Kloster Klingenmünster vostand.

Nachtrag einreichen
Einreichen
Empfohlene Zitierweise

RI III,1 n. 224, in: Regesta Imperii Online,
URI: http://www.regesta-imperii.de/id/1035-01-17_2_0_3_1_0_393_224
(Abgerufen am 16.04.2024).