Regestendatenbank - 201.916 Regesten im Volltext

RI III Salisches Haus (1024-1125) - RI III,1

Sie sehen den Datensatz 334 von insgesamt 534.

Konrad bestätigt dem Marienkloster zu Florenz seine Besitzungen, darunter die Schenkungen der Markgrafen Hugo und Bonifatius, ferner das Kloster der hl. Maria zu Petroia beim Trasimenischen See und andere Rechte. ‒ Deperditum , Auszug in Opusculum de vita marchionis Ugonis des Notars Andreas von Florenz vom J. 1346, Cod. Conventi C. 1, 2641, fol. 16 (B) und in Laur. Cyathi Vita Ugonis vom J. 1491, Cod. Conventi B. 7, 2883, fol. 26 (C) in der Nationalbibliothek zu Florenz: Amplificatis possessionibus dicti monasterii sancte Marie de Florentia largitionibus plurimorum, confirmatis donationibus dictorum marchionum Hugonis et Bonifatii Coradus imperator in anno domini millesimo trigesimo tertio ea omnia confirmavit ... Continet insuper privillegium ... confirmationem donationis facte ... de monasterio sancte Marie de Petrorio sito iuxta lacum Perusinum, scilicet de ... rebus omnibus, quas ... debet et tenet ipsum monasterium vel supra dictum monasterium sancte Marie de Florentia iuxta lacum Perusinum seu in ipso loco seu in toto episcopatu Perusino et a Cortona superius usque ad planum de Carpino et a flumine Clani usque ad Pregii, ubicumque solvere tenetur annuatim dicto monasterio sancte Marie de Florentia annuam pensionem.

Überlieferung/Literatur

Drucke: Gaudenzi, Arch. Stor. Ital. V, 38, 288 f. aus B; MG. DD. 4, 244 no. 185.

Davidsohn, Forschungen zur Geschichte von Florenz 1, 175 no. 12.

Kommentar

Das Deperditum war wohl Zusammenfassung der früheren Verleihungen an das Kloster; vgl. Vorbemerkung zu DH. IV. 262 b. ‒ Es ist nicht ausgeschlossen, daß die Jahreszahl in den uns allein überlieferten Auszügen verschrieben ist und daß das Original erst im Mai 1034 gleichzeitig mit DK. II. 210 ausgestellt wurde. Darüber und über das Kloster zu Petroia vgl. Vorbemerkung zu DK. II. 185. ‒ Antonio Falce, Il marchese Ugo di Tuscia (Veröff. d. R. Istituto di Studi Superiori Florenz NS. Bd. 2, 1921) sieht die Urkunde als Fälschung an.

Nachträge

Nachtrag einreichen
Einreichen
Empfohlene Zitierweise

RI III,1 n. 191, in: Regesta Imperii Online,
URI: http://www.regesta-imperii.de/id/1033-00-00_1_0_3_1_0_334_191
(Abgerufen am 28.03.2024).