Regestendatenbank - 201.916 Regesten im Volltext

RI II Sächsisches Haus (919-1024) - RI II,4

Sie sehen den Datensatz 711 von insgesamt 1024.

Heinrich schenkt der bischöflichen Kirche von Vercelli die konfiszierten Besitzungen namentlich genannter Anhänger Arduins, die nach langobardischem Recht wegen Hochverrats verurteilt worden waren, und restituiert widerrechtlich entrissene Güter (quod nos donavimus, immo reddidimus sancto Eusebio Vercellensi monasterium de Coliades, Bornadem et Mosteriolum cum castello Grignasco cum terra et districtu vallis Sicide, sicut Ricardus et uxor eius Uualdrade tenuerunt. Dedimus Karon, Fontanetum, reddimus Caualli, Cerro, Sulziam; confirmamus Reuentino, dedimus et Oliuolum. De Kalendustra medietatem confirmavimus, quia eius erat dono Amizonis, aliam medietatem donavimus, quia lege Italica ad nostrum ius devenit. Damus etiam omnia, que Papie aut in tota Italia habuerunt. Damus omnia predia Odonis de Grignasco et nepotum eius, Ingizonis Rainaldi et Gezonis de Rade, Rigozonis et filiorum eius de Arboria, Vgonis et Vuidonis de Cabrignano, Angilberti de Meleto et nepotis eius filii Armanni, Vgonis de Brinade, Aldonis de Aurello, Aldonis de Ceredano, Gezonis Astulfi et Reulfi de Mortara, Askeri et Vualonis de Mortara. Amilongi et fratrum eius de Castello nouo, filiorum Aribaldi de Cocio, Mainfredi de Ponzana, Ariberti de Stirpiana, Roberti de Carisi, Liuprandi iudicis et generi eius Bruningi et filiorum eius, Armanni diaconi et filiorum eius, Arlebaldi Remedii Landrici filiorum Gisalberti iudicis, Vuilielmi nigri, Azonis de Pezana, Azonis de Sala, filiorum Vuidonis de Balzola, filiorum Girardi de Morano, Flodeuerti de Alise, Ansigisi filii Liuzonis episcopi, Vberti iudicis de Iporeia, Tealdi Atonis et Arnaldi, Olrici et fratrum eius, Vuilkerami, Sigifridi et Alkeri de Salaram, Iohannis de Gondezone, Milonis de Iporeia, Bonfilii de Solario, Verimperti, Milonis de Saluzula, Vnfredi de Troncano, Roderadi et Vualmundi, Olrici de Baina, Atonis et Ingilmanni, filiorum Astulfi et Odonis et Adam de Vualdingo, Aimonis de Vualdingo, Berardi de Monte, Mainardi di Quirigna, Alberici clerici filii Heinerici de Salizola, Vuilielmi de Salizola, Roderadi filii Ilani, et Operti filii Azonis de Casale, Vgonis de Palestre, Adam vicecomitis, Ribaldi de Suno, Valdoli de Casale. Dedimus predia Vuiberti filii Dadonis in Ceprione, Caneuese, Pertuso, Agamino, Plumbia et ubicunque habuit in Italia; dedimus predia Girardi et fratrum eius, filiorum Roberti de Uulpiano, Aimini Vuilielmi et Ozonis de Liuurno, Aimonis Gosllini Girardi, Gonfredi de Liuurno, Leuurni filii presbiteri Liuzonis, Asmundi et Berizonis filiorum Berardi, Ingizonis fratris Isaac, Girbaldi clerici et Alberti filiorum presbiteri Dalberti, filiorum Roconis et Graseuerti de Scaramanno, Ebonis de Butano, Roderardi et Aimonis de Vliaco, Ariperti et Sindiconis de Auarigo, Aldonis et fratrum eius de Sualigo, Sigimanni de Monte Aldonis, filiorum Tedisi, filii Alberici de Monterone, Ebonis et filiorum eius de Firminiana, Ogerii de Plaioles, Rodulfi de Canale, Saliconis de Conflentia, Sigefredi et Ingelberti de Terdino, Tebaldi et Vuidonis fratrum de Plazo, Ingonis de Ciriaco, Aldonis et filii eius Bennonis de Leurano, Aimonis de Campale, Alberti de ... ... ... Eimerici de Torcello, filiorum Arimanni iudicis de sancto Euasio, Folcadi de Casale, Rogerii de sancto Salvatore et filiastrorum eius, Mainfredi de Brosilo, Graseuerti de Cerisido et fratrum eius Aldonis Astulfi Aribaldi et Vberti, Mainfredi de Conce, Girardi de Uuulingo, Rozonis et Ugonis de Monticlo, Constancii de Palazolo et filiorum eius, Aribaldi de Caualiaca. Omnia predia Richardi et Vualderade et Vuiniberti filii Dadonis et omnium istorum hominum, quorum nomina hic scripta continentur, lege Longbardorum nostra sunt propria, quia isti, postquam nobis fidelitatem iuraverunt, corona regni Longbardici et diademate imperii nobis iam attributa, Ardoino regni nostri invasori iuncti omnia vastaverunt et maxime Eusebianam ecclesiam miserabiliter aflixerunt. Ideo ergo, quia legibus perdiderunt, legibus nostra sunt; et quia legibus nostra sunt, legibus sancto Eusebio omnia imperpetuum damus). – Henricus canc. vice Heberardi episc. et archicanc.; eine von Bischof Leo von Vercelli verfaßte Erneuerung eines 1014 zu Sohlingen gegebenen Deperditums (Reg. 1849), aus dem das Protokoll mit der Datierung unverändert übernommen worden war; zu den Beziehungen des Diploms zu einem höchstwahrscheinlich von Bischof Leo selbst geschriebenen Entwurf (MG. DD. 3, 404 no. 322 a) und zum DO. III. 232 vgl. Bresslaus Vorbemerkung zu DH. II. 322 und NA. 22 (1897) 45 ff.; M.; „Notum sit omnibus.”

Überlieferung/Literatur

fehlt.

Abschrift des 12. Jh. im Archivio capitolare Vercelli (B).

Ferrero, De vita s. Eusebii 158 aus D; MG. DD. 3, 404 no. 322 b.

Stumpf 1634.

Kommentar

Die von Bischof Leo von Vercelli in einem Brief an Heinrich II. (NA. 22, 22) ausgesprochene Bitte um ein preceptum „sin plumbo, saltem auro sigillatum” bezieht sich wohl auf das Diplom, dessen Ausstellung somit in den Herbst 1016 oder in den Beginn des Jahres 1017 fällt; vgl. dazu Bresslaus Vorbemerkung zu DH. II. 322.

Nachträge

Nachtrag einreichen
Einreichen
Empfohlene Zitierweise

RI II,4 n. 1891, in: Regesta Imperii Online,
URI: http://www.regesta-imperii.de/id/1016-00-00_1_0_2_4_1_711_1891
(Abgerufen am 28.03.2024).