Regestendatenbank - 201.916 Regesten im Volltext

RI II Sächsisches Haus (919-1024) - RI II,4

Sie sehen den Datensatz 600 von insgesamt 1024.

Heinrich bestätigt dem Nonnenkloster S. Salvatore zu Pavia namentlich genannte Besitzungen, insbesondere jene Güter, die Bischof Liutfred von Tortona einst an Kaiser Otto III. übertragen und dieser an das Kloster geschenkt hat. Nach dem Tode des Kaisers waren die Grafen Berengar und Hugo über diese Besitzungen hergefallen, die aber dem Kloster durch einen in Anwesenheit Heinrichs II. in der Pfalz von Pavia stattgefundenen Prozeß zugesprochen worden waren (quod concedimus atque confirmamus ... monasterio sancti Salvatoris qui dicitur Regine medietatem de duabus partibus tam de castellis quam de curtis seu villis ... cum omnibus pertinentiis, nomina quorum hec sunt: Coronate, Castronouo, Rocca, item Coronate et Castro Insula quę nominatur Maiore infra Lacum Maiorem, Lexa, Ualle, Summouico, Mezanuga, Uilla Bulgari, Colonaco, Sebiate, Passeriano, Uerderio, Uedusclo, Salli in pudteo, Tricio, Concisa, Ambreciaco, Ambeciaco, Bugenaco, Bosonaco, Curunas, Terrentissi, Uiqueria, Pinioli, Morenise, Fanigasce, Bibliano, Sparoaria, Strixia, Bauena, Cariciano, Leocarni; verum etiam de duabus porcionis medietatem, scilicet de casis et tribus capellis, quę sunt consecrate una in honore dei et domini Salvatoris, alia in honore sanctę dei genitricis Marię, tercia in honore sancti Romani, cum curtibus vel ortibus seu pudteis ibi habentibus quę videntur esse in civitate Papia tam ad locum ubi dicitur monasterio Bernardi quamque in reliquis locis infra predictam civitatem; item alia curte que dicitur Staszona seu Cistelli et Paniano, cum servis et aldiis utriusque sexu. Que omnia dedit domno Ottoni tercio imperatori Liutefredus Terdonensis episcopus, et idem domnus Otto ... concessit preceptum prefato monasterio. Sed eo defuncto omnia invaserunt Berengarius et Hugo comes, quę etiam ante nostri presentiam per pugnam devicit divina auxiliante gratia in Papiensi palacio prefatum monasterium, Eufraxia abbaptissa eius studente providentie. Nec non etiam cum his concedimus illi et alias cortes et villas, quas a nostris precessoribus preceptali securitate vel alico modo adquisivit, videlicet Meroni, villa Regine, Pauariana, Caluliani, Suaicho, Ginasco, Luliaco, in Placencia capella quę est consecrata in honore dei et domini Salvatoris cum omnibus suis pertinentiis, Cimiliano, Merogia, Manonate, Gislaringo, cum capella quę est consecrata in honore sancti Desiderii ... Cliano, Montecaluo, Poliano, Zurringo, Belba, Uuida, Liciano, Uedori, Qintinari, Circinasco, Rouaglo, Uicosuaue, Petroniate, Uisiasca, Ualcinasca, Caluonigo, Fenile, Duruento, Trisdido, Senna, in Monte malo capella una quę est consecrata in honore sancti Petri cum omnibus rebus suis). – Heinricus canc. vice Euerardi episc. et archicap.; bis auf das Eschatokoll mundiert vom Schreiber des DO. III. 414, wohl auf einem durch Vorausfertigung der Signumzeile hergerichteten Blankett; dieses könnte von HA stammen, der auch Rekognition und Datierung hinzugefügt hat; als Vorlage diente DO. III. 414; M.; B. D.; „Omnium fidelium nostrorum.”

Überlieferung/Literatur

Mailand Archivio di Stato (A).

Muratori, Ant. Ital. 3, 639 aus A; MG. DD. 3, 375 no. 302.

Stumpf 1617.

Kommentar

Wie aus dem Placitum DH. II. 299 (Reg. 1820) ersichtlich ist, kann „per pugnam” nicht im Sinne eines gerichtlichen Zweikampfes verstanden werden; vgl. dazu B.-Uhlirz, Regg. Ottos III. 1248 b. – Zu den Ortsnamen der ersten Güterliste vgl. B.-Uhlirz, l. c. no. 1428.

Nachträge

Nachtrag einreichen
Einreichen
Empfohlene Zitierweise

RI II,4 n. 1824, in: Regesta Imperii Online,
URI: http://www.regesta-imperii.de/id/1014-00-00_2_0_2_4_1_600_1824
(Abgerufen am 28.03.2024).