Regestendatenbank - 201.916 Regesten im Volltext

RI II Sächsisches Haus (919-1024) - RI II,4

Sie sehen den Datensatz 627 von insgesamt 1024.

Heinrich schenkt der bischöflichen Kirche zu Novara auf Bitten des Bischofs Petrus, der als treuer Anhänger des Kaisers vor Arduin über die Alpen fliehen mußte, die Grafschaft im Val d'Ossola (Dist. Domodossola, Prov. Novara) in der Diözese Novara, restituiert die Pfarrkirche in Trecate (Prov. Novara) und den Hof Gravellona (Dist. Mortara, Prov. Pavia) mit der Fischerei im Flusse Toce (im Val d'Ossola) sowie mit dem von Otto d. Gr. geschenkten Hafen von Bestagno (= Hafen von Trecate) und verleiht dem Bistum für die Grafschaft, die Pfarre und den Hof die Immunität (Petrum venerabilem virum sancte Nouariensis ecclesie episcopum nostrumque fidelem, qui nostre fidelitatis causa multa sustinuit, famem videlicet sitim estus et frigus, et insuper glaciosas rupes collesque satis asperos nudis pedibus persequentibus inimicis fugiendo superavit, quin etiam nunc presencialiter multa dampna Arduino devastante recepit – nam ecclesie illius sunt depredate, castra disrupta, domus everse, vinee incise, arbores decorticate; insuper plebes ipsius et cortes ab Arduino pro beneficio suis inimicis date sunt –, nostram imperialem adisse excellentiam, quatenus pro sui laboris recompensacione et suorum dampnorum restauracione quendam comitatulum, qui in valle Oxilla infra ipsius episcopatus parrochiam adiacere dignoscitur, predicte ecclesie Nouariensi cum omnibus functionibus, que de ipso comitatulo publice parti pertinent, concederemus; nec non eciam deprecatus est nos, ut quandam plebem sui episcopatus, quam olim malo ordine et iniusta racione sua perdidit ecclesia, que sita est in villa que nominatur Trecate non adeo procul a civitate, curtem quoque que Graualona dicitur – quondam ipsius episcopio continentem, sed nunc iniuste pervasa esse dignoscitur – sue ecclesie restitueremus ... Et quoniam iustum est, ... eius precibus annuentes iam dictum comitatulum a nostro iure in eius ecclesie potestatem omnino transfundimus et perdonamus, et pretaxatam plebem atque cortem per hoc nostre auctoritatis preceptum iam supra dicte Nouariensi ecclesie reddimus et concedimus cum omni districtu et theloneis et piscationibus, que in flumine Taxo sunt, in illis scilicet locis, ubi ipsa ecclesia ex utraque fluminis tenet parte, et cum venacionibus seu cum omnibus rebus, que ad publicam partem ex eodem comitatulo exigi possunt ... et portum de Bestagno eidem plebi pertinentem, quem gloriosissimus avunculus noster Otto maior supra dicte sedi per preceptum concessit). – Rekognitionszeile fehlt; verfaßt unter Verwendung des DH. II. 306 (Reg. 1828) und eines verlorenen Diploms Ottos III., aus dem die unpassende Bezeichnung Ottos I. als „avunculus noster” stammen muß; die Narratio formulierte ein unbekannter Verfasser; vgl. dazu Bresslaus Vorbemerkung zu DH. II. 320; M.; „Si fidelium peticionibus.”

Überlieferung/Literatur

fehlt.

Originaltranssumpt K. Heinrichs VII. von 1311 April 3 in der Biblioteca Civica Novara (A).

Species facti in causa Novar. eccl. 322 no. 12 aus Transsumpt Wenzels; MG. DD. 3, 400 no. 320; C. Violini, Arduino d'Ivrea (Torino 1942) 144 no. XII Teildruck aus einem codice membranaceo conservato presso l'Archivio della Cattedrale d'Ivrea mit abweichender Textgestaltung.

Stumpf 1632.

Nachträge

Nachtrag einreichen
Einreichen
Empfohlene Zitierweise

RI II,4 n. 1846, in: Regesta Imperii Online,
URI: http://www.regesta-imperii.de/id/1014-00-00_1_0_2_4_1_627_1846
(Abgerufen am 23.04.2024).