Regestendatenbank - 201.916 Regesten im Volltext

RI II Sächsisches Haus (919-1024) - RI II,4

Sie sehen den Datensatz 123 von insgesamt 1024.

Heinrich bestätigt dem Nonnenkloster Essen auf Bitten der Äbtissin Mathilde sowie auf Grund der vorgelegten Urkunden seiner Vorgänger und auf Intervention der Königin Kunigunde den Königsschutz, den gesamten Besitz, die freie Wahl der Äbtissin, die Immunität und die freie Vogtwahl (qualiter venerandi nominis nostrique sanguinis Mathhild Astnidensis monasterii abbatissa quędam prędecessorum nostrorum regalia nostris obtutibus precepta monstravit, in quibus erat insertum, quomodo idem videlicet reges pręfatum monasterium in suae immunitatis tuitionem perpetua cum suis pertinentiis lege tuendum susciperent et sanctimonialibus ibi divino cultu mancipatis licentiam eligendae per successiones abbatissae pręceptiva auctoritate conferrent, pro rei firmitate nostram humiliter rogitans celsitudinem, ut nos denuo id ipsum faceremus. Huius igitur votum quia rationabile erat voluntario per suam et dilectissimę contectalis nostrae Cunigundae scilicet reginae intercessionem complentes effectu, receptis in nostram defensionem praedicti monasterii sanctis virginibus cum locis familiis adiacentiis utensilibus et omnibus appenditiis ... per hoc regiae maiestatis insigne renovamus et confirmamus illis veterem in abbatissa per decessionis tempora licentiam eligenda, pręcipientes firmiter regio verbo, ut nullus iudex publicus ... in loca predicti monasterii ... ingredi audeat ... aut homines ipsius ecclesiae ... ad placitum vocare presumat aut in militiam sive hostem ire constringat, nisi abbatissa vel advocatus, quem abbatissa et congregatio eiusdem loci in hoc opus elegerit. Et ut hoc firmius habeatur, 〈precipimus, ut abbatissa et conventus de comuni consensu sibi eligant advocatum; et idem advocatus non in civitate abbatisse Astnida sed foris extra civitatem in iudicio presidebit, cum ipsum pro manuum truncatione vel armorum proclamationę contigerit; idem etiam advocatus in bonis que singillatim spectant ad abbatiam nichil sibi iuris usurpabit. Et ut hęc omnia inconvulsa permaneant,〉 precepti nostri paginam imaginis nostri bulla 〈propriis manibus〉 roborantes 〈confirmamus. Testes qui presentes aderant sunt subnotati: comes Bruno, advocatus Ascęricus, Bruno, villicus Frethębernus, Bezelinus, Eueruuinus, Ludolfus, Uuidekin, Hezel, Uuolkardus viri nobiles. ...〉). – Egilbertus canc. vice Uuilligisi archicap.; unter Benutzung des DO. III. 114 verfaßt und geschrieben von EA; M.; B. 1; „Cum in regia.”

Überlieferung/Literatur

Düsseldorf Hauptstaatsarchiv.

Lünig, RA. 18 b, 330 no. 8 aus Abschrift; MG. DD. 3, 44 no. 39 a.

Faksimile: Kaiserurkunden in Abb. Lief. 4 Taf. 6.

Westf. UB. Suppl. 96 no. 591; Böhmer 928; Stumpf 1346.

Kommentar

Die Interpolationen gegen Ende des Kontextes stehen nach Bresslaus Vorbemerkung zu DH. II. 39 zum Teil auf Rasur und dürften der Schrift nach im 13. Jh. erfolgt sein. Für diese Zeit sind Auseinandersetzungen des Stiftes mit seinen Vögten bezeugt; vgl. dazu Hoederath, Die Landeshoheit der Fürstäbtissinnen von Essen, Beiträge zur Geschichte von Stadt und Stift Essen 43 (1926) 163 ff. und Oppermann, Rhein. Urkundenstudien 1, 62 (Publ. d. Gesellschaft f. rhein. Geschichtskunde 39, 1922).

Nachträge

Nachtrag einreichen
Einreichen
Empfohlene Zitierweise

RI II,4 n. 1531, in: Regesta Imperii Online,
URI: http://www.regesta-imperii.de/id/1003-02-23_1_0_2_4_1_123_1531
(Abgerufen am 19.04.2024).