Regestendatenbank - 201.916 Regesten im Volltext

RI II Sächsisches Haus (919-1024) - RI II,3

Sie sehen den Datensatz 1165 von insgesamt 1375.

Otto gewahrt auf Bitte des Erzbischofs Heribert von Köln seinem getreuen Grafen Raimbald von Treviso eine Bestätigung seiner früher empfangenen Urkunden und ordnet das Inquisitionsverfahren an für den Fall, daß diese Urkunden durch Brand oder feindlichen Überfall verlorengehen würden. Er schenkt ihm 60 Joch Grund in der Umgebung von Treviso, verleiht Wegzoll und Brückengeld daselbst und gestattet, in Valle s. Felicitatis einen Markt mit Bann und Districtus zu errichten. Ferner verbietet er, die Zinsleute Raimbalds zu öffentlichen Gerichtssitzungen und zu Leistungen heranzuziehen, und sichert sie gegen jeden Eingriff der Beamten. Die Verletzung seiner Anordnung wird mit einer Buße von 1000 Pfund Gold bestraft (qualiter Heribertus sancte Coloniensis ecclesie archiepiscopus nostram humiliter exorando adiit clementiam, quatenus Raimbaldo nostro fideli, Tarvisiensi videlicet comiti, suarum instrumentum cartarum ac confirmationem concedere dignaremur. Cuius itaque iuste petitioni animum prebentes predicto Raimbaldo instrumentum suarum cartarum confirmationem que corroborantes firmiter facimus et omnia sua precepta simili confirmamus stylo et, si accidente quod absit casu aliquod scriptum suum perditum habeat vel perdiderit igne aut hostium incursione furtove, tunc tribus bonis homnibus inventis iusiurandum faciat, quod scripta sua pro his tribus prelibatis causis perdita habeat, et sicuti eadem scripta teneat ... postea proprio utatur iure, imperiali largimur auctoritate. Insuper vero LX iugera que in circuitu Tarvisiensis civitatis sita esse videntur vel propinquiora, sibi concedimus. Transitum vero sui castelli et teloneum de ponto licentiam ut habeat imperiali auctoritate accipiendi iubemus. Quin etiam ut forum sive mercatum aedificandi in valle sancte Felicitatis consensum damus cum banno et districtu legali querella. Igitur homines sui residentes censuales ad nullum ducis placitum vel marchionis vel comitis vel vicecomitis seu sculdassii veniant vel ab ipsis constringantur nec fodrum nec collectam faciant, nostra prohibemus dictione ... iubemus ut nullus dux marchio ... hanc nostre auctoritatis paginam inquietare ... audeat. Si quis ... violator extiterit, sciat se compositurum auri optimi libras mille ... ‒ Heribertus canc. in vice Petri Cumani episc. et archicanc.; wie DD. 379 und 380 von einem fremden Notar verfaßt; M. „Noscat omnium fidelium nostrorum industria.”

Überlieferung/Literatur

fehlt.

Notar. Abschr. d. 14. Jh. (B); Abschr. 17. Jh. Privil. e doc. Collalciani Nr. 3, p. 18 (C); Abschrift, Ende des 17. Jh. ebd. Nr. 6 (D) ehemals im Archiv der Grafen Collalto zu S. Salvadore bei Conegliano, vermutlich im 1. Weltkrieg 1914‒1918 vernichtet.

Muratori, Antiqu. Ital. 1 (1725) 627 aus C oder D; MG. DD. O. III. 808f., Nr. 381; Giomo, Dipl. regi (1897) No. 6 (nach B).

Böhmer 867; Stumpf 1241.

Kommentar

Die Urkunde wurde fast wörtlich in DK. II. 277, S. 383 f. wiederholt. Da in dieser jedoch keine Vorurkunde erwähnt wird, hat Ottenthal (Vorbemerk. S. 808) die Möglichkeit erwogen, daß D 381 eine mit Hilfe von D 380 hergestellte spätere Fälschung sei. Dagegen hat sich jedoch Breßlau (Vorbemerk. S. 383) gewendet, der einer solchen Annahme jede ausreichende Begründung abspricht. Vgl. DD. 378‒380, Regg. 1387‒1389. ‒ Valle S. Felicitatis = vielleicht Valla, sw. v. Montebelluna.

Nachträge

Nachtrag einreichen
Einreichen
Empfohlene Zitierweise

RI II,3 n. 1390, in: Regesta Imperii Online,
URI: http://www.regesta-imperii.de/id/1000-00-00_4_0_2_3_0_1165_1390
(Abgerufen am 19.04.2024).