Regestendatenbank - 201.916 Regesten im Volltext

RI II Sächsisches Haus (919-1024) - RI II,3

Sie sehen den Datensatz 905 von insgesamt 1375.

Otto bestätigt dem Bistum Pistoja den Besitzstand, sichert es gegen jeden Eingriff in seine Rechte, gegen die Anforderung von Fodrum, Zoll, Ufergeld, und verhängt gegen Zuwiderhandelnde die hohe Buße von 1000 Pfund Goldes (nos ... episcopatui Pistoriensi in honore sanctorum Zenonis, Rufini et Felicis omnes res et proprietates sibi pertinentes, hoc est terram vacuam ubi mercatum est ipsius civitatis, quę tenet unum caput in Gardingo et aliud caput in via regis, unum latus in terra casa sancti Zenonis et in terra Tassimannatika, aliud latus in via regis. Folgt die Güterliste: ... sibi et Antonio eiusdem sedis episcopo suisque successoribus omnia sicut supra scripta sunt ... nostra preceptali auctoritate roboramus ... iubemus ut nullus dux archiepiscopus ... nullaque nostri regni magna parvaque persona predictam sanctam dei ecclesiam ... molestare ... vel supra terram eiusdem residentibus fodrum aut toloneum vel ripaticum vel alpaticum tollere presummat). ‒ Eribertus canc. vice Petri Cumani epic.; verfaßt und vermutlich auch von Her. D geschrieben; M. „Omnibus nostris fidelibus notum sit”.

Überlieferung/Literatur

fehlt.

Notarielle Abschrift aus dem Anfang des 12. Jh. im Archivio di Stato zu Florenz, Vescov. di Pistoia (B).

Muratori, Antiqu. Ital. 2 (1723) 9 (aus B mit V. kal. marcii) und 6 (1742) 365 aus einer anderen Kopie zu 997; MG. DD. O. III. 709f., Nr. 284.

Böhmer 815; Stumpf 1149.

Kommentar

Diese Bestätigung des Besitzstandes dürfte, sich auf eine nicht erhaltene Verfügung Ottos I. beziehen (vgl. Chiapelli, Pistoia nell'alto medio evo, 117 ff., ferner Formazione storica del commune cittadino. ASI. VII/14, 40 ff., 44f.) ‒ N. Nieri (Sulla topografia antica del terr. Pistoiese, 1932) war der Meinung, daß in dieser Urkunde die Grenzen des Bistums von Pistoia festgelegt seien; dagegen hat Chiapelli überzeugend nachgewiesen, daß es sich nur um eine Besitzbestätigung handle, die außer dem Markgebiet in Pistoia eine große Zahl von Höfen, zwei Städte und 19 Pfarrsprengel umfaßt (Intorno alla Topografia dell'antico terr. Pistoiese. Bull. stor. pistoiese, 35, 1933, S. 3 ff.). ‒ Über die Eigenart dieser Besitzbestätigungen Ottos III., die sich von den Weichbildsprivilegien in Oberitalien durch den Mangel einer Verleihung der öffentlichen Gewalt, des Districtus, unterscheiden, vgl. M. Uhlirz, Ital. Kirchenpol. 287. ‒ Zu der besonderen Ausgestaltung der Verbotsformel in den italienischen Urkunden, die nicht den in der deutschen Kanzlei üblichen Immunitätsformeln entsprechen, vgl. Stengel, Immunitätsprivilegien, 350 ff. ‒ Zu den Ortsnamen: Pavano = n. v. Pistoia im Tal der Limentra, Nfl. d. Reno; Mons Leonese = Giaccherino? w. v. Pistoia; Höfe: Saturnana = Satornana am Ombrone, n. v. Pistoia; S. Maria in Braina =?; Uinathiana = Vinacciiano, südwestl. v. Pistoia; Uici ferrei = Vicoforo b. Pistoia; Runco = Ronco südöstl. v. Pistoia; Celleri = Celleri? bei Carpaneto, Prov. Piacenza; Cumugnanum = Camuguano ö. des Reno; Fasiano = Fasciano? bei Arezzo; Tabiano = Tobbiano ö. v. Pistoia; Saiano = Seiano sö. v. Pistoia; Neure = Nierole Vecchia sw. v. Pistoia; Piscia = Pescia w. v. Pistoia; Lizano = Lizzano b. S. Marcello; Mucillo = Mugello b. Barberino; S. Cristina = S. Cristina ö. v. Pistoia; Sena = Serra?; Modini = Modine, Prov. Arezzo?; Viescona =?; Bruianico = Burgianico n. v. Pistoia; Scio = Sciano w. o.?; Burgo Cornio = comitatus Corninus am Unterlauf des Cornio bei Populonia; s. Justum = S. Giusto in Cannicci, s. Pisa; plebes etiam de Tabiano = Toiana bei Palaia, sw. von Empoli; S. Stefano =?; in Cerbaria = Cerbaia, sw. v. Pistoia; Creti = Creti b. Pistoia; Artimino = nahe der Mündung des Ombrone; Quarrata = sö. v. Pistoia; S. Paulo = S. Paolo a Petriccio?; S. Justo = S. Giusto a Piazzanese ö. v. Pistoia; Lecore = Lecore zwischen Pistoia und Florenz; Burgo = Borgo a Cornio Prato w. ö.; s. Laurentio = S. Lorenzo a Usella am Bisenzio; s. Ypolito quę vocatur Visia = S. Yppolito a Vernio? Piazzanese S. Yppolito bei Prato?; s. Georgio a Montenuorlo ö. v. Pistoia; Celle = w. v. Pistoia; Massa = Massa Piscatoria s. v. Pistoia; Furfalo = S. Andrea a Furfalo; vgl. A. Mazzanti, Bull. stor. pistoie, 26, 110 ff.; s. Johanne de Uilliano = bei Montale ö. v. Pistoia. ‒ Vgl. dazu Chiapelli, Pistoia, w. o., 123, Anm. 3‒5. ‒ Zu Gardingo und der terra Tassimannatika in Pistoja vgl. Chiapelli, L'età langobarda a Pistoia (1922) 36 ff., 50 ff., 58.

Nachträge

Nachtrag einreichen
Einreichen
Empfohlene Zitierweise

RI II,3 n. 1272, in: Regesta Imperii Online,
URI: http://www.regesta-imperii.de/id/0998-04-27_1_0_2_3_0_905_1272
(Abgerufen am 25.04.2024).