Regestendatenbank - 201.916 Regesten im Volltext

RI II Sächsisches Haus (919-1024) - RI II,3

Sie sehen den Datensatz 898 von insgesamt 1375.

Otto setzt auf Wunsch seiner Getreuen, der Bischöfe Adalbert von Brescia und Wilderod von Straßburg, des hochangesehenen „Herzogs” Ekkehard, des Kanzlers und Erzkapellans Heribert und des Abtes Odilo von Cluny das Kloster S. Pietro in Cielo d'oro wieder in den Besitz des Vasallenlandes an mehreren Orten, das ihm lange Zeit widerrechtlich entzogen war. Die Gebetsverpflichtung der Mönche zu seinem und seiner Eltern Seelenheil wird hervorgehoben (qualiter monachi monasterii sancti Petri Cellę aureę devotis precibus nostrae pietatis clementiam adierunt, quatinus terram eidem sanctę ecclesię longo tempore iniuste abstractam quę vocatur vassallorum, quę olim dissessione regni divisa fuit, amore divino et nostrorum et fidelium, videlicet Adelberti et Uuidroaldi venerabilium episcoporum seu et Aichardi incliti ducis ac Heriberti dilectissimi cancellarii et archicapellani nostri nec non et probatissimi ac reverentissimi abbatis Odili postulationibus, cortes videlicet Sparcingum, Medi et Mediti nec non cortem Uillam, cortem de Monte, cortem Nouam, Peningum, Buxanum nec non et mansos illos qui in valle Camonea sunt ... confirmaremus. Quorum dignis petitionibus aures ... accommodantes predictas cortes et mansos ... confirmamus ... imperiali potentia iubemus ut nullus dux archiepiscopus ... magna parvaque persona iam dictum sanctum locum ... de omnibus supradictis eorumque pertinentiis ... molestare ... presumat, sed ut omni tempore deum pro redentione animę nostrae nostrorumque parentum securius exorare valeant semper pacifice et cum omni integritate possideant.) ‒ Heribertus cancellarius vice Petri Cumani archicanc.; nach dem Muster von Her. D im Diktat und Schrift verfaßt und mundiert von einem nicht zur Kanzlei gehörigen Notar; MF., SI. D. „Quoniam omnis potestas a deo constituitur.”

Überlieferung/Literatur

Archivio di Stato zu Mailand (A).

Abschrift d. 15. Jh. im Libro detto Rosso f. 43, ib.; Abschrift des 17. Jh. im Ms. 32 (alt 48) f. 61 in d. Universitäts-Bibl. zu Pavia.

Muratori, Antiqu. Ital. 6 (1742) 352; MG. DD. O. III. 705 f., Nr. 281; Gasparolo, Cartario Alessandrino III. (Bibl. stor. subalp. 117, 1930) 66, Nr. 467

Böhmer 813; Stumpf 1145.

Kommentar

Zu den Interventionen vgl. Görlitz, Hofkapelle, 46; M. Uhlirz, Ital. Kirchenpol. 284. Hier ist zu verbessern, daß nicht diese, sondern die am gleichen Tage ausgestellte Urkunde für Reichenau als erste die Bulle mit der Umschrift „Renovatio imperii Romanorum” trägt. D 279, Reg. 1264. ‒ Besonders hervorzuheben ist die schöne Arenga über die Pflichten des Herrschers: ... decet ... imperialem exellentiam ita recte iudicare terram ut et in presenti et in futura vita beatudinis ęternę adipiscatur premia; scimus enim divino amore sanctas ecclesias construere fidelium animabus multum proficere, easdem autem desolatas consolari, iniuste oppressas eripere et sublevare augmentum perpetuę coronę indubitanter adquirere. ‒ Zu den Ortsnamen: cortes Sparcingum = Speriano b. Pavia?; Medi = Mediti b. Pavia?; cortem Uillam = Villa Rasca ebb.; de Monte = zwischen Lodi und Pavia?; Nouam = Corte Nuova, Pro v. Brescia oder Villa Nuova bei Lodi?; Peningum = Belinguo, Bleniotal, Kanton Tessin; Buxanum = Buzzone? bei Pallazolo; Val Camonea = Val Camonica. ‒ Vgl. D 218, Reg. 1198. ‒ Zur Erwähnung der „terra vasallorum” u. zu den Bemühungen Ottos III., die Entfremdung des Kirchengutes zu verhindern, vgl. Lanzani, Concess. immunitarie. Boll d. soc. pavese X. (1910), 26f. ‒ Vgl. auch das Capitulare Ticinense vom 20. September d. J. Reg. 1291.

Nachträge

Nachtrag einreichen
Einreichen
Empfohlene Zitierweise

RI II,3 n. 1266, in: Regesta Imperii Online,
URI: http://www.regesta-imperii.de/id/0998-04-22_1_0_2_3_0_898_1266
(Abgerufen am 24.04.2024).