Regestendatenbank - 201.916 Regesten im Volltext

RI II Sächsisches Haus (919-1024) - RI II,3

Sie sehen den Datensatz 866 von insgesamt 1375.

Otto gewährt dem Bischof Odelrich von Cremona, der mit seinem Vogt Lanfrancus vor ihm in einer Gerichtssitzung (Reg. 1250 b) erschienen ist, die Anerkennung der Urkunde (D 222, Reg. 1205) über den am 3. August 996 erfolgten Widerruf der den Bewohnern von Cremona am 22. Mai 996 zugestandenen Rechte (D 198, Reg. 1173); er erteilt seinem Missus Herzog Otto den Befehl, die Investitur des Bischofs und dessen Vogtes vorzunehmen, und erhöht den Strafsatz für Zuwiderhandelnde auf 2000 Mancosi (... Otto gloriosissimus imperator et Luizo eius advocatus et iudex discernunt et professi sunt: „Verum preceptum ipsum quem vos hic ostensistis, bonum et verum est et ego ipse domnus Otto gloriosissimus imperator eum fieri rogavi et meum annulum in calce iussit sigillare et de hoc quod per ipsum preceptum parte ipsius episcopi concessit habere et in eo omni tempore firmum et stabile ita iubeat permanere.” Tunc ipse domnus dux Otto per eiusdem domni Ottonis ... licentia per fuste quem in sua tenebat manu, [bannum] super eundem domnus Odelricus episcopus et Lanfrancus eius advocatus seu super ipsum preceptum vel annulum ipsius domni Ottonis ... pro dei amore et anime sue mercedis emisit in mancosos auri duo milia, ut nullus quibuslibet homo de eo quod in ipsum legitur preceptum, aliqua violentia ... facere audeat ...). ‒ Nach langobardischem Formular auf Befehl des Missus verfaßt von dem notarius sacri palatii Dominicus. Unterschriften des Missus Herzogs Otto und von sechs Pfalzrichtern.

Überlieferung/Literatur

fehlt.

Cod. Sicardianus aus dem Anfang des 13. Jh. f. 67 in der Libreria civica annessa alla Biblioteca governativa zu Cremona (B).

Cassetta di copie im Museo patrio, ebd.

Muratori Antigu. Ital. 2 (1726) 793 (aus B); MG. DD. O. III. 689 f., Nr. 270.

Böhmer 808; Stumpf 1136; Hübner, Gerichtsurk. 1116; Astegiano, Cod. dipl. Crem. I. 65; Kurth, Notger de Liége. App. VII. 44; Mon. hist. duc. Carinthiae III, 200; Kos, Gradivo II, 526.

Kommentar

Vgl. Reg. 1250 b. ‒ Der Hauptzweck der Anerkennung von D 222 dürfte die auffallende Erhöhung des Strafsatzes von 100 Pfund auf 2000 Goldmancosen gewesen sein. Der Bischof vermochte auf diese Weise die widerspenstigen Bewohner Cremonas bei jedem Vergehen empfindlich zu strafen. ‒ Zu beachten ist der Ausdruck „in calce” (am Schluß der Urkunde) sigillare. Vgl. D 304, Reg. 1293. ‒ Zu den „mancosi” vgl. Reg. 1170. ‒ Von Bedeutung ist die Erwähnung Gerberts von Aurillac als Kapellan und Hofmusiker. Vgl. Jbb. O. III. 246 ff.

Nachträge

Nachtrag einreichen
Einreichen
Empfohlene Zitierweise

RI II,3 n. 1255, in: Regesta Imperii Online,
URI: http://www.regesta-imperii.de/id/0998-01-19_1_0_2_3_0_866_1255
(Abgerufen am 24.04.2024).