Regestendatenbank - 201.916 Regesten im Volltext

RI II Sächsisches Haus (919-1024) - RI II,2

Sie sehen den Datensatz 395 von insgesamt 605.

Otto schenkt über häufige und beständige Bitten seiner Gemahlin Theophanu dem Marienkloster zu Nienburg die zu der Burg Grimschleben gehörigen Ortschaften in der Grafschaft des Knaben Gero (qualiter nos ... rogatu dilectę nostrae coniugis Theophanu iam olim quoddam castellum Grimersleuo nuncupatum cum XXX mansis regalibus ad idem pertinentibus monasterio ... in Nionburg constructo, ubi Sala et Boda se miscendo vicissim stabili federe maritant, nostra imperiali auctoritate perpetim mancipavimus et quod tunc de eodem castello Grimersleuo Theotonice, Sclauonice Budizco nominato iure ac legaliter ad illud pertinens remansit non datum, ex toto et integro ... modo eiusdem nostrae coniugis frequenti ac assidua petitione ad predictum monasterium ... concedimus ... concessarum decrevimus nomina scribi willarum quarum sic se numerus habet: Ógoimiki, Uuidogosti, Prederiti, Bugouuiki, Repeti, Bedosiki, Uuidogosti aquilonaris, Uuidogosti australis, Zlubusiki, Rusocouuiki, Cossauuiki, Scrobouueki et item Scrobouueki, Malouuodi, Pezodulba, Clanscesthorp, Amoconthorp ... in comitatu pueri Geronis in pago (unausgefüllt) ... in perpetuum proprietatis usum ad prescriptum sanctę Marię monasterium damus atque concedimus ...). ‒ Hildibaldus canc. advicem Uuilligisi archicap.; verfaßt von HA., der auch das Chrismon eintrug und den größeren Teil des Kontextes mundierte; das Protokoll und der Schluß des Kontextes von „ac ut nullus error-siillari” sind von WD. β geschrieben; MF., SI. 4. „Cum nostri sit officii.”

Überlieferung/Literatur

Dresden Grünes Gewölbe (A).

MG. DD. O. II., S. 884 f., no. 213 a.

Kommentar

Über dieses D. sowie über sein Verhältnis zu jenen, die als DD. O. H. 185 a u. b gedruckt worden sind, vgl. Erben, MIÖG. 13, 541 und 549 f., der feststellte, daß 213 a das bisher verschollen gewesene Original von 185 b ist.

Nachträge

Nachtrag einreichen
Einreichen
Empfohlene Zitierweise

RI II,2 n. 806, in: Regesta Imperii Online,
URI: http://www.regesta-imperii.de/id/0980-03-03_1_0_2_2_0_395_806
(Abgerufen am 28.03.2024).