Regestendatenbank - 201.916 Regesten im Volltext

RI II Sächsisches Haus (919-1024) - RI II,2

Sie sehen den Datensatz 360 von insgesamt 605.

Otto bestätigt die Gründung des Nonnenklosters zu Ehren der Jungfrau Maria und des hl. Johannes des Täufers in Alsleben durch den Grafen Gero und seine Gattin Adela, nimmt es in seinen Schutz, verleiht ihm die freie Wahl der Abtissin und des Vogtes sowie die Immunität gleich Quedlinburg und Gandersheim und bestimmt, daß Abtissin und Vogt aus der Familie Geros oder Adelas stammen sollen (quomodo nostrae quidam dominationis comes Gero nominatus ad nos venit referens nobis, qualiter cum consensu ac comprobatione coniugis suae Adala nuncupatae quoddam monasterium aedificare coepit a novo in civitate sua quae dicitur Eleslebo ibique in honorem dei sanctaeque genitricis eius Mariae semper virginis et sancti Iohannis baptistae in aquilonali parte eiusdem urbis ecclesiam construens triginta quatuor et eo amplius sanctimoniales ... collegit ..., sed ... idem monasterium nostrae maiestatis mundiburdio piis supplicationibus commendans petiit nostram celsitudinem, ut illud cum cunctis appendiciis quae illuc aspiciunt nostrae auctoritatis privilegio confirmaremus, ita ut nullus episcopus abbatissam aut advocatum super hoc constituere monasterium vel aliud regimen facere potestatem habeat, nisi sacer ille locus sub regia et imperiali immunitate et mundiburdio, ut cetera sanctimonialium monasteria quae sunt Quidelingeburgi et Gandersheim, deinceps perpetuo subsistat et quotiescunque opus eveniat monasterio, ut super illud abbatissa vel advocatus constitui debeat, quamdiu in genere suo seu coniugis eius digna de utroque sexu in utrumque regimen ponenda persona inveniatur, sanetimonialium ibi degentium electione ac comprobatione utraeque dignitati ponatur. Nos vero ... sacro loco ... hoc nostrae maistatis privilegio regalem imperialemque immunitatis tuitionem in posterum habendam concessimus et abbatissam vel advocatum in genere praedicti Geronis comitis sive coniugis suae Adalae ..., quamdiu digna in eo persona in hoc ministerium ponenda inveniri possit. sin autem, dignam regimini inter se eligere personam nostra auctoritate sanctae illi congregationi indulsimus ...). ‒ Hildeboldus ep. et canc. advicem Willigisi archicapp.: verfaßt von HB.; M. „Si ecclesias dei iuxta ritum.”

Überlieferung/Literatur

fehlt.

Nachricht derer unter das Alslebische Ius patronatus gehöriqen Kirchen. MS. vom J. 1731 im Anhaltischen Staatsarchiv zu Zerbst (A).

Mabillon Acta SS. ed. I, saec. 5, 581 cit.; Dreyhaupt Beschr. des Saal-Creyses 2. 842 no. 548 aus Chartular (B): MG. DD. O. II., S. 216 f., no. 190.

Bonner 543; Stumpf 739.

Kommentar

Vgl. Giesebrecht Jb. S. 56. Thietm. III. c. 10 (MG. SS. n. s. IX. 108). Ann. Magdeb. MG. SS. XVI. 154. Annalista Saxo. MG. SS. VI. 627. Uhlirz Jb. 122. A. 12. ‒ Stengel I. S. 199, A. 6 a: 202. A. 1: 327. A. 2 u. a. O.

Nachträge

Nachtrag einreichen
Einreichen
Empfohlene Zitierweise

RI II,2 n. 781, in: Regesta Imperii Online,
URI: http://www.regesta-imperii.de/id/0979-05-20_1_0_2_2_0_360_781
(Abgerufen am 20.04.2024).