Regestendatenbank - 201.916 Regesten im Volltext

RI II Sächsisches Haus (919-1024) - RI II,2

Sie sehen den Datensatz 184 von insgesamt 605.

Crescentius, der Sohn der jüngeren Theodora, setzt Papst Benedikt VI. trotz dem Einspruch des kaiserlichen Missus, Graf Sicco, in der Engelsburg gefangen und macht den Kardinaldiakon Franco als Bonifatius VII. zum Papst, der Benedikt VI. von dem Priester Stephan und dessen Bruder erdrosseln läßt. Im Juli vertreibt Graf Sicco mit seinen Mannen den neuen Pontifex maximus und zwingt ihn zur Flucht nach Konstantinopel.

Überlieferung/Literatur

Vgl. das Bruchstück eines zeitgenössischen Berichtes in einer Handschrift der Kapitelsbibliothek zu Ivrea bei Bethmann, Pertz Archiv IX. 623, und Weiland in Göttinger gelehrte Nachrichten 1885, S. 70: Interim imperialis maiestatis legatum Sicconem comitem advenisse contigit. Qui ut iussus fueral, cum sublatum pontificem Romanis maioribus et minoribus ab his, quibus custodia tenebatur, reposceret nihilque proficeret, iussu atque consilio Franconis, quem supra diximus Romanom, ecclesiam inva(si)sse, ut postmodum comprobatum, Stephanus quidam presbiter cum fratre (ipsius cum) corrigie cuiusdam strangulatione necavit. Unde omnes, tam imperialis missus quam civitas Romana magno merore defix(a) longa obsidione, longa impugnatione devictum Franconem pervasorem necat eumque qui nunc est Benedictum communi omnium Romanorum electione, presentis imperatorii nuntii auctoritate munita, priori mortuo substituit. Quod ille alter graviter ferens, insti(tu)tum pontificem summopere persecutus est nec passus est eum regimen sibi commissum tractare pacifice. Vgl. auch Martini Oppav. Chron. (MG. SS. XXII. 431): Bonifacius VII. sedit mense 7, diebus XII et cessavit episcopatus diebus XX. Hunc Romani suffocato Benedicto VI. papam fecerunt. Qui post non valens in Urbe subsistere depredata ecclesia sancti Petri omnibus preciosis fugit in Constantinopolim. Ferner Ann. Beneventani (MG. SS. III. 176), Chron. Suev univ. (MG. SS. XIII. 69), Chron. Albrici mon. Trium Fontium (MG. SS. XXIII. 772), Ann. s. Vincentii Mett. (MG. SS. III. 157), Herim. Aug. chron. (MG. SS. V. 116).

Kommentar

Vgl. Jaffe-L. Reg. I. 479, 485; II, 707. Gregorovius I, S. 779 (über den Eintritt des Crescentius in das Kloster San Alessio in Rom ebenda, S. 780), Baxmann Politik der Päpste II, 126. Über Graf Sicco s. Dümmler Jb. O. I. S. 468; auch Widukind III, c. 72 (MG. SS. III. 465) und DD. O. I. 398, 400. Neuestens Haller, Papsttum II/1 S. 203, II/2, S. 480.

Nachträge

Nachtrag einreichen
Einreichen
Empfohlene Zitierweise

RI II,2 n. 667a, in: Regesta Imperii Online,
URI: http://www.regesta-imperii.de/id/0974-06-00_1_0_2_2_0_184_667a
(Abgerufen am 29.03.2024).