RI II Sächsisches Haus (919-1024) - RI II,5
Sie sehen den Datensatz 453 von insgesamt 1338.
Papst Johannes XIII. bestätigt dem Bischof Petrus von Pesto-Capaccio (Petro Pestanę episcopo, quę Caputaquis dicitur) wunschgemäß genannte Besitzungen und bedroht Besitzentfremdung mit dem Anathem. ‒ Convenit apostolico moderamini ... Scr. pm. Stephani not. reg. et scrin. SRE in men. Julio et ind. suprascr. X. ‒ Dat. X. kal. Sep. pm. Guidonis s. Silve Candide ep. et bibl. SSA. a. Deo propitio pont. dom. Johannis summi pont. et univ. XIII. pp. in ss. sede b. Petri apost. II., imp. dom. piissimo perpetuo aug. Ottone a Deo coronato magno imp. a. VI., in men. et ind. suprascr. X., a. Dom. incarn. DCCCCLXVII.
Überlieferung/Literatur
Org.: ‒ Kop.: Anf. 12. Jh., Rom Bibl. Vat., Fondo Patetta Ms. 1621 fol. 28. Exz.: Panvinio, Schedae I (ed. Kehr in GGN. 1901, 9). Drucke: Girgensohn in GGN. 1974, 189; Zimmermann, PUU. 357 n. 182. Reg.: IP. VIII 368 n. *1; Santifaller, Elenco 294. Lit.: Klewitz, Bistumsorganisation 54; D. Girgensohn, Misc. Italiae pontificiae (GGN. 1974) 169; Kortüm, UrkSprache 247 f.
Kommentar
Die Privilegierung der Kirche von Pesto-Capaccio durch Johannes XIII. war bis 1974 nur aus den Notizen des Panvinio bekannt, der von der ihm noch vorliegenden Urkunde nur die Datierung genau mitteilte. Das nun durch Girgensohn wiederentdeckte Privileg ist das einzige Zeugnis über die Existenz des in der ältesten Überlieferung nur mit P. aufscheinenden Bischofs Petrus von Pesto-Capaccio in jener Zeit.
Nachträge
Empfohlene Zitierweise
RI II,5 n. 428, in: Regesta Imperii Online,
URI: http://www.regesta-imperii.de/id/0967-08-23_1_0_2_5_0_453_428
(Abgerufen am 28.03.2024).