Regestendatenbank - 201.916 Regesten im Volltext

RI II Sächsisches Haus (919-1024) - RI II,2

Sie sehen den Datensatz 20 von insgesamt 605.

Otto bestätigt über Bitte des Abtes Hinkmar vom Kloster des hl. Remigius in der Vorstadt von Reims diesem Kloster die Privilegien seines Vaters, insbesondere den bisher als Lehen ausgetanen, nunmehr aber von Otto I. dem Kloster zurückgegebenen Hof Kusel mit Zubehör (qualiter Hincmarus venerabilis abbas qui coenobio sancti Remigii ... in suburbio Remorum praeesse videtur, nostram adiit regalitatem, rogans ut ... privilegia domni genitoris augusti Ottonis eidem cenobio concessa nostra etiam auctoritate roboraremus. Cuius nos petitioni assensum praebendo annuimus et nostrae serenitatis aures libenter accommodavimus, et beneficia domni genitoris nostri monachis deo sanctoque Remigio famulantibus collata nostra quoque auctoritate rata fieri decrevimus, id scilicet instituendo et iubendo ut cortem Cosla vocatam ... ante quidem beneficiariam, sed a domino genitore nostro redditam et restitutam ..., monachi ... teneant et possideant). ‒ Liudolfus canc. advicem Brunonis archicap.; mit teilweiser Benützung von DO. I. 286 wohl von LA. verfaßt. „Noverit omnium fidelium nostrorum.”

Überlieferung/Literatur

fehlt.

Chartular B der Abtei S. Remi aus dem Anfang des 13. Jhs. im Stadtarchiv zu Reims, S. 95 (B) mit X. calend. iulii.

Marlot Hist. Remensis 1, 604 aus Abschrift B mit X. cal. iunii; Leibniz Ann. 3, 156; MG. DD. O. II, S. 18 f, no. 11.

Böhmer 411: Stumpf 557, alle zu Mai 23 (ausgenommen MG. DD., die „Juni” haben).

Kommentar

Demaison sagt, das D. sei „wahrscheinlich von LG. verfaßt” (Vorbemerkung zu D, 11; S. 18). Dagegen Bresslau, NA. 25, 665 ff., 668 ff., der es LA. zuschreibt, ihm schließt sich Stengel I, S. 164, A. 2, 255, A. 5, an. ‒ Über das Regierungsjahr in der Datunzeile „anno domini Ottonis regis V” vgl. Beitr. zur Dipl. 8, 165. ‒ Vgl. Ottenthal, Reg. 385. ‒ Obwohl Marlot aus B. schöpfte, muß seine Emendation des Monatsnamens mit Rücksicht auf Reg. 385 als richtig angesehen werden, da der Ausstellungstag dieser Urkunde für S. Remi durch Reg. 386 verbürgt ist (Marlot verbesserte auch „Hunepoldus” in „Hunepolfus”.) Uhlirz, Jb. erwähnt das D. gar nicht. ‒ Stengel I, 411/2, 691 nimmt auch ein DO. II. dep. für Reims an.

Nachträge

Nachtrag einreichen
Einreichen
Empfohlene Zitierweise

RI II,2 n. 586, in: Regesta Imperii Online,
URI: http://www.regesta-imperii.de/id/0965-06-23_1_0_2_2_0_20_586
(Abgerufen am 19.03.2024).