Regestendatenbank - 201.916 Regesten im Volltext

RI I Karolinger 715-918 (926/962) - RI I,3,3

Sie sehen den Datensatz 727 von insgesamt 1062.

Tod Lothars .

Überlieferung/Literatur

(Chron. Noval. V, 3, ed. Cipolla , Mon. Noval. II, S. 246 Z. 22f.: Taurinum ... mortuus est ... feria .VI. que est .X. Kalendas Decembris ; Cat. regum Ital. Oscelenses II, ed. Waitz , S. 520 Z. 17-20: obitavit dies Veneris, que est decimo Calendas Dec. civitate Taurirensum, erat tunc in die onora (sic! lies indictione nona = 950 November). Vgl. Cat. reg. Langob. et Italic. Lomb., ed. Waitz , S. 514f.; Necr. Merseb., edd. Althoff/Wollasch , Totenbücher, S. 15 (zum 22. November); Chron. Casin. I, 61, ed. Hoffmann , S. 154 Z. 7-9 u. 34f.; Flodoard, Annales a. 950, ed. Lauer , S. 128.)

Kommentar

Flodoard kolportiert das Gerücht, daß Lothar von Berengar II. vergiftet wurde: veneno ut ferunt necato Lothario rege (a.a.O.). Auch Liutprand, Antapodosis V, 10, ed. Becker , S. 135 (ed. Chiesa , S. 128), weiß davon beiläufig zu berichten: Dum enim Berengario consuluit [scil. Lothar] qui regnum et vitam auferret sibimet, praeparavit. Nach der Chronica Casinensis soll er in subitaneam frenesim gefallen sein (a.a.O.). Von einer zum Tode führenden Krankheit erzählt auch Hrotsvit v. Gandersheim, Gesta Ottonis, vv. 467-470, ed. v. Winterfeld , S. 217 (ed. Berschin , S. 291f.); vgl. auch Odilo, Epit. Adalh. c. 1 (vormals c. 2), ed. Paulhart , S. 30 Z. 1-3. Auf sein positives Andenken bei den meisten Chronisten weist Hiestand , Byzanz, S. 201f., hin. -- Vgl. Köpke/Dümmler , Otto d. Gr., S. 184; Pivano , Stato e chiesa, S. 99f.; Schiaparelli , Ricerche V, S. 57, 143; Mor , L'età feudale I, S. 169; Fasoli , I re d'Italia, S. 169; Delogu , Berengario II, S. 30; Schieffer , Phantasie, S. 112.

Nachträge

Nachtrag einreichen
Einreichen
Empfohlene Zitierweise

RI I,3,3 n. 2159, in: Regesta Imperii Online,
URI: http://www.regesta-imperii.de/id/0950-11-22_1_0_1_3_3_727_2159
(Abgerufen am 20.04.2024).