Regestendatenbank - 201.916 Regesten im Volltext

RI I Karolinger 715-918 (926/962) - RI I

Sie sehen den Datensatz 1913 von insgesamt 4511.

Allgemeine reichsversammlung, welcher des kaisers söhne Lothar, Pippin und Ludwig anwohnen. Strafgericht über die empörer: Eos, qui anno superiore propter seditionem prius in Compendio et postea in Niumago d. imperatorem offenderant, venire iussit, ut illorum causa discuteretur et diiudicaretur. Primumque a filiis eius (Nithard I, 3 hebt hervor, dass Lothar selbst das todesurteil über seine parteigenossen fällen musste) ac deinde a cuncto qui aderat populo iudicatum est, ut capitalem subirent sententiam (vgl. V. Hlud. c. 45: quos postea ad iudicium adductos, cum omnes iuris censores filiique imperatoris iudicio legali tamquam reos maiestatis decernerent capitali feriri sententia; über iuris censores Simson Ludwig d. Fr. 2,2 n. 1). Tunc d. imperator solita pietate vitam et membra illis indulsit (vgl. V. Hlud. c. 45, Nithard I, 3) ipsosque per diversa loca ad custodiendum commendavit. Ann. Bert. (vgl. Nithard I, 3: in exilium retrusi sunt; ergänzend V. Hlud. c. 45: laicos quidem praecepit locis opportunis attundi, clericos vero in convenientibus ibidem monasteriis custodiri). Ausführlicher über die verhängten strafen die Ann. Fuld.: Imperator omnes, qui sibi contrarii fuerunt, velut iuste exauctoravit, quosdam publicis rebus exspolians (vgl. Ann. Mett. 830: atque eorum honores abstulit), quosdam in exilium mittens. Die gegner bezeichneten später das verfahren als ungesetzlich, rechtlos, parteiisch, Exauct. Hlud. c. 4 M. G. Capit. 2,54: Quod contra omnem legem, divinam videlicet et humanam, eos et rebus propriis privaverit et in exilio trudi iusserit atque absentes morti adiudicari fecerit et iudicantes procul dubio ad falsum iudicium iuduxerit, et sacerdotibus domini ac monachis contra divinam et canonicam auctoritatem praeiudicium irrogavit et absentes damnavit. Ähnlich V. Walae II, 10: Quaeritur opportunitas temporis et locus electus, disperguntur universi, qui ei prius fidem servarunt, sanctus exiliatur et magnati omnes olim carissimi et primi damnantur palatii. Wala wird in eine unzugängliche höhle am Genfer see, dann, da dieser ort wegen der nähe Italiens nicht sicher genug schien, nach Hermoutier (insulam omnium terrarum ultimam vgl. no 875) gebracht, V. Walae 11, 10, 11 (sine lege, sine iudicio, sine culpa), 12 vgl. Transl. s. Viti Jaffé Bibl. 1,13; Hilduin, von seinem lagerzelt bei Paderborn in das kloster Korvei verwiesen, verliert seine abteien, Transl. s. Viti l. c., Transl. s. Pusinae c. 4, Flodoard H. Rem. III, 1, Helisachar und Matfrid, dem der kaiser nach seiner begnadigung auch die erbgüter beliess Ann. Bert. 832, werden verbannt, Nithard I, 4. Gegen Lothar scheint die untersuchung neues belastungsmaterial ergeben zu haben, der höfische bericht der Ann. Bert.: Hlotharius vero, propter quod magis illis consenserat quam debuisset, genitoris pium commovit animum wird ergänzt durch V. Walae II, 10: removetur a potestate, repellitur a consortio, sacramenta universorum, quae illi facta fuerant, auctoritate paterna violantur vgl. c. 11: reiectus rex a consortio imperii; bestätigt wird diese meldung durch Nithard I, 3: Lotharium quoque sola Italia contentum ea pactione abire permisit, ut extra patris voluntatem nihil deinceps moliri in regno temptaret, und durch die tatsache, dass nach dem Achener reichstag in den diplomen iede spur von Lothar verschwindet. - Rehabilitation der kaiserin: Judith erscheint vor dem kaiser und seinen söhnen und erklärt von den gegen sie erhobenen beschuldigungen sich reinigen zu wollen: percunctatusque est populus, si quislibet in eam aliquod crimen obicere vellet, cumque nullus inventus esset, qui quodlibet illi malum inferret, purificavit se secundum iudicium Francorum de omnibus, quibus accusata fuerat. Ann. Bert. vgl. Nithard I, 4 (irrig zu späterer zeit), V. Hlud. c. 46. Nach Ann. Mett. 830 (irrig zum Nimweger reichstag) nimmt Ludwig sie erst nach untersuchung und kanonischer entscheidung per apostolicam auctoritatem et per consensum episcoporum (vgl. Thegan c. 37: iubente Gregorio Romano pontifice cum aliorum episcoporum iusto consilio) wieder als gemahlin auf, während die gegenpartei 2 iahre später dies als rechtsungiltig erklärt, Agobardi Lib. pro filiis II, 3 M. G. SS. 15,277 vgl. V. Walae II, 12 (velamine conculcato), und mit meineid in verbindung bringt, Exauct. Hlud. c. 5. Auf die tatsache, dass kein ankläger gegen Judith auftritt, ist kaum soviel gewicht zu legen, wie dies Simson Ludwig d. Fr. 1,338 tut; über die gegner war eben das strafgericht ergangen, das, selbst in unbeteiligten kreisen missbilligt und erbitterung erzeugend, wieder hauptsächlich der rache der kaiserin zugeschrieben wurde vgl. Ann. Fuld.: multum contra se et Judith uxorem suam non solum populi, sed etiam filiorum suorum animos concitavit. Judiths unheilvoller einfluss ist ietzt mächtiger als ie: revocata est in palatium et praelata consiliis et consiliariis, Agobardi Lib. pro filiis I, 2; movebat totius monarchiae rursus sceptra et corda virorum ad omnia quae vellet convertebat, a qua quia unum eiecerant, alii serviebant, V. Walae 11, 16. Daneben strebt der mönch Guntbald, Ludwigs befreier (no 876b), quia multa in restitutione eius (Lud.) laboraverat, nach der macht, die Bernard innegehabt hatte: secundus in imperio esse volebat; die bemühungen Pippins von Aquitanien finden an der herrschenden partei (per quos tunc res publica tractabatur) geschlossenen widerstand, Nithard I, 3. - Das tagesdatum febr. 2 in V. Hlud. c. 46, in Ann. Bert.: circa kal. febr. - Nach dem reichstag entlässt der kaiser seine söhne in ihre reiche: Hlotharium in Italiam, Pippinum in Aquitaniam, Hludoicum in Baioariam ire permisit, Ann. Bert. vgl. V. Hlud. c. 46.

Nachträge

Nachtrag einreichen
Einreichen
Empfohlene Zitierweise

RI I n. 881a, in: Regesta Imperii Online,
URI: http://www.regesta-imperii.de/id/0831-02-02_1_0_1_1_0_1911_881a
(Abgerufen am 20.04.2024).