RI Database - 201.916 fulltext records

RI II Sächsisches Haus (919-1024) - RI II,5

Displaying record 488 of 1338.

Papst Johannes XIII. verleiht dem Abt Werner von Fulda (Uuerinhario sacri cęnobii Uuldensis abbati) auf Intervention Kaiser Ottos (I.) und auf Bitte des Abtes gemäß dem Privileg Papst Zacharias' (JE. 2293) (per papę Zacharię constitutionem) und anderer Päpste die Exemtion seines Klosters, verbietet die Feier des Hochamtes ohne Erlaubnis des Abtes, bestätigt die Klosterbesitzungen und verleiht dem Abt auf Wunsch des Kaisers den Primat vor allen anderen Äbten Galliens und Germaniens (ut isdem abbas Uuldensis ante alios abbates Galliae seu Germaniae primatum sedeni ... obtinet). ‒ Desiderium quod ad ... Scr. pm. Stephani scrin. not. et reg. SRE. in men. Oct. et ind. XIII. ‒ Dat. VI. id. Nov. pm. Uuidonis ep. et bibl. SSA. a. pont. dom. nostri Johannis XIII. pp. IV., imp. vero dom. nostri Ottonis aug. maioris VIII. et minoris II., ind. XIII., 〈a. dom. incarn. DCCCCLXVI.〉

Archival History/Literature

Org.: Kop.: 1) Ende 10. Jh., Marburg StArch.: StiftsArch. Fulda 969. 2) Mitte 12. Jh., Marburg StArch.: Hs. Abt. K 425 fol. 15v. 3) Ende 13. Jh., Marburg StArch.: Hs. Abt. K 427 fol. 13v. Drucke: Cocquelines, Bull. I 263; Schannat, Diocesis Fuldensis 243; Leibniz, Ann. imp. III 267; Dronke, Cod. dipl. Fuldensis 330; Migne, PL. 135, 979; Tomassetti, Bull. I 417; Roller, Eberhard von Fulda, Beilage II 2; Zimmermann, PUU. 394 n. 199; Meyer zu Ermgassen, Codex Eberhardi 132. Reg.: J. 2867; JL. 3739; Santifaller, LD. 316; Santifaller, Elenco 298; GP. IV/4, 371 n. 50. Lit.: Harttung, Dipl. hist. Forschungen 401 ff.; Goetting, Exemtion 122; Lübeck, Exemtion 147; Wehlt, Reichsabtei und König 278; Beumann, Wissenschaft vom Ma. 397 u. 403 ff.; Rathsack, Fälschungen 332 ff.; Hussong, Reichsabtei Fulda 1203 ff.

Commentary

Zur Überlieferung vgl. Harttung und Stengel Zur hess. Gesch. 262 u. Hoffmann, Buchkunst 160. Die Datierungsangaben divergieren, doch weisen Indiktion und Kaiserjahr auf 969. Kopistenfehler sind anzunehmen. Über die kaiserliche Intervention vgl. n. 458. Die Verleihung des Primates geschah zweifellos auf kaiserlichen Wunsch. Goetting sieht darin eine ideelle Sicherung der Exemtion. Vgl. weiters dazu Albers in Rev. bén. 17/1900, 152, Lübeck in ZRG. KA. 33/1944, 285 und Stengel 315 ff. Rathsack 332 ff. (vgl. auch Rathsack, Fuldaforfalskningerne 666 f.) hat eine Verfälschung durch den Fuldaer Mönch Theoderich um 1020 angenommen und auf das Fehlen des Primatspassus in der Nachurkunde n. 787 hingewiesen. Vgl. dagegen Hussong I 204 ff. Beumann 404 f. möchte hingegen die Privilegierung Fuldas mit dem Primat schon 962 (vgl. n. 298) annehmen.

Nachträge

Submit an addendum
Submit
Cite as:

RI II,5 n. 462, in: Regesta Imperii Online,
URI: http://www.regesta-imperii.de/id/0969-11-08_1_0_2_5_0_488_462
(Accessed on 24.04.2024).