RI Database - 201.916 fulltext records

RI II Sächsisches Haus (919-1024) - RI II,5

Displaying record 421 of 1338.

Papst Johannes XIII. wird von den Römern aus Furcht vor dem Anrücken Kaiser Ottos (I.) feierlich in die Stadt eingeholt, zelebriert im Petersdom eine Messe, wird im Lateran restituiert und segnet das jubelnde Volk, das Verzeihung für das dem Papste angetane Böse erbeten hat und von diesem zu Festmälern eingeladen wird.

Archival History/Literature

Erw.: Benedikt v. Soratte, Chr. (Zucchetti, FSI. 55/1920, 185); Cont. Reginonis 966 (Kurze, SS. rer. G. 50/1890, 177); Hermann v. Reichenau, Chr. (MGSS. V 116); Bernold v. Konstanz, Chr. (MGSS. V 399 u. 423); Ann. Magdeburgenses 966 (MGSS. XVI 148); Chr. s. Bartholomaei (MGSS. XXXI 213). Reg.: JL. I p. 471; Böhmer-Ottenthal n. 439 a. Lit.: Dümmler, Otto der Große 411; Brezzi, Roma e l'impero 145 f.; Zimmermann, Papstabsetzungen 97.

Commentary

Die ausführlichste Schilderung der Rückkehr Johannes' XIII. nach Rom bietet im Anschluß an n. 394 Benedikt: et clero et populo Romano cum ymnis et laudibus obviam ei precesserunt, et missa celebrata in ecclesia sancti Petri, in palatio Lateranensis ingressus, sepius enim pontifex salutabat populum, gaudebat cum Romanos et epulabatur cotidie. Die Cont. Reginonis irrt insofern, als sie nichts von der Flucht des Papstes (n. 392) weiß: Tunc Romani imperatoris metuentes adventum Rotfredo iam mortuo a custodia, qua tenebatur, Johannem apostolicum absolvunt et veniam pro malis, quae ei ingesserant, poscentes in locum et sedem suam illum restituunt. Zur Ermordung Rotfreds durch den Crescentier Johannes vgl. n. 392 und dazu auch Bossi, Crescenzi 28 f. Diesem Johannes schreibt Bernold (MGSS. V 423) vor allem die Restitution des Papstes zu: a quodam Johanne suae sedi restituitur, während andere Quellen der späteren Zeit, vgl. zuerst Sicard v. Cremona (MGSS. XXXI 159), die Hilfe des Kaisers hervorheben, der, vom Papste berufen (n. 392), damals tatsächlich schon in Italien war und auf Rom vorrückte (Böhmer-Ottenthal n. 437 c). Vgl. außer den genannten Quellen über die Rückkehr Johannes' XIII. nach Rom: Lib. pont. (Duchesne II 252), Gregor v. Catino (Balzani, FSI. 34/1903, 243), Romuald v. Salerno (SS. rer Ital. VII/1, 167), Ann. Ceccanenses 965 (MGSS. XIX 280), Martin v. Troppau (MGSS. XXII 431), Chr. Tiburtina (MGSS. XXXI 257); Chr. Basileense (MGSS. XXXI 288); Albert Milioli (MGSS. XXXI 423); Chr. univ. Mettensis (MGSS. XXXI 510), Ano. Zwetlensis (Migne, PL. 213, 1028), Tholomeus v. Lucca (Muratori, SS. XI 1041), Ebendorfer, Papstchr. (Zimmermann MGSS. N. S. XVI 314) u. a. Das Datum läßt sich im Anschluß an n. 391 auf den 14. Nov. 966 berechnen, da die meisten Quellen eine Exilsdauer von 10 Monaten und 28 Tagen angeben; vgl. vor allem Lib. pont. (Duchesne II 252).

Nachträge

Submit an addendum
Submit
Cite as:

RI II,5 n. 396, in: Regesta Imperii Online,
URI: http://www.regesta-imperii.de/id/0966-11-14_1_0_2_5_0_421_396
(Accessed on 19.04.2024).