RI II Sächsisches Haus (919-1024) - RI II,2
Otto schenkt über Fürbitte seiner Mutter Adelheid der bischöflichen Kirche zu Merseburg unter ihrem Bischof Gisiler seinen Hof Lengefeld in der Grafschaft Sigifrids mit allem Zubehör (qualiter nos per petitionem carę nostrae genitricis Adalheithę quandam cortem nostrae proprietatis Lengiuelt nominatam ad ęclesiam sancti Laurentii in loco qui dicitur Merseburg venerabiliter constructam, cui etiam pastor presidet Gisillarius ..., sitam in comitatu Sigifridi comitis ...). ‒ Hildibaldus canc. advicem Uuilligisi: verfaßt und geschrieben von HA.; M., SI. D. „Notum sit omnibus nostris fidelibus.”
Archival History/Literature
Magdeburg Staatsarchiv (A).
Höfer Zeitschr. 1, 518, no. 17 aus A: MG. DD.O. II., S. 241, no. 213; Kehr Merseburger UB. 17 f. no. 18.
Stumpf 760.
Commentary
Vgl. Uhlirz Jb. S. 110. A. 20, 130. ‒ Vgl. Stengel I. S. 588, A. 1, daß sich die unbestimmte Verbotsformel „ut deinceps nullus hominum in eam se aliquid intromittat nisi quantum supradicto episcopo placeat” auf die Immunität beziehen könnte, ohne daß eine ganz sichere Bestimmung möglich wäre. Auch S. 190, A. 3. ‒ Lüdicke S. 16, no. 259.
Nachträge
Cite as:
RI II,2 n. 805, in: Regesta Imperii Online,
URI: http://www.regesta-imperii.de/id/0980-02-17_1_0_2_2_0_394_805
(Accessed on 24.04.2024).