RI Database - 201.916 fulltext records

RI II Sächsisches Haus (919-1024) - RI II,2

Displaying record 361 of 605.

Otto schenkt dem Kloster Memleben die innerhalb angeführter Grenzen gelegenen Kapellen in Allstedt, Osterhausen und Riestedt samt dein Zehnten im Friesenfeld und Hessengau sowie in allen dazu gehörigen Burgen und Kastellen, die er selbst von Abt Gozbert von Hersfeld gegen andere im thüringischen Hessengau und in der Grafschaft Siegfrieds befindliche Güter, so den Hof Muffendorf und fünfzig Hufen in den Ortschaften Klobikau, Benkendorf, Salzmünde und Müllendorf samt Zubehör, eingetauscht hat (qualiter nos et Gozberhtum Heruluesfeldensis ęcclesię abbatem condecuit quoddam concambium inter nos mutuo facere de decimationibus cunctis quas in Uresinaueldę et Hassega visus est possidere. Tradidit namque nobis idem abbas Gozberhtus per manum advocati sui Uualdgeri consensu ac comprobatione tam ipsius quam et totius congregationis sancti Uuichberhti tres capellas, unam in Altstedi, secundam in Asterhusan, tertiam in Rietstedi sitas, cum omnibus decimationibus quas in Uresinauelde et Hassega ad ins et dominium sancti Uuichberhti iure ac legaliter pertinentes visus est possidere, scilicet a summitate vallis ubi se Saxones et Thuringii disiungunt, quę Teutonice dicitur Girophti, sursum ad aquilonarem plagam usque in Uuillianuuech quo terminatur comitatus Sigifridi comitis, et de Uuillianuueche in Uippera et inde usque in Uillerbach et per eiusdem alveoli rivulum usque in fluvium Salta dictum et inde quo se Salta Sale infundit, et sursum prope ripam eiusdem alvei ad australem plagam quo se iungunt Sala et Unstroda fluvii, et inde ad occidentalem plagam usque in Helmana fluvium et de Helmana usque ad fossam suprascriptam Girophti. Civitatum vero et castellorum infra istum terminum positarum nomina. ut posteris verius et apertius pateat, dignum duximus inserere: Alstediburch, Gerburgaburch, Niuuanburch, Burnigstediburch, Helpethingaburch, Scroppenleuaburch, Cucunburch, Quernuordiburch, Smeringaburch, Uitzanburch, Scithingaburch, Mochenleiuaburch, Gozcoburch, Uuirbiniburch, Suuemoburch, Meresburch, Hunleiuaburch, Liutiniburch; hę vero civitates et villulae infra prescriptum terminum positę decimationes legales iuste absque aliqua contradictione debent exsolvere. Nos ergo [t]ra[ditione]s has ... per manum tam nostri quam et advocati nostri Liudgeri l[egaliter suscipie]ntes, dedimus econtra praefato abbati ... per cartas et precepta nostrę proprietatis curtem regiam [Moffendorf dicta]m et quinquaginta mansos mediae mensurae in pago Hassega et comitatu Sigifridi comitis [in villis Cloboca et item Clobo]ca, Panicanthorp, Saltzaimundi et Milleronthorp dict[is sitos ... P]redictas vero capellas decimationesque infra prelibatum [terminum positas quas] concambii iurę adquisivimus, ita ut nobis tradite sunt ... tradidimus ad quendam locum Mimeleuo dictum ... . ubi idem senior noster ultimam [humanę sortis ingressus est viam] ...). ‒ Hildiboldus ep. et canc. advicem Uuilligisi archicap.; vermutlich von einem Mönch des Klosters Memleben, der auch DD. 194‒196 ausgefertigt hat, verfaßt und geschrieben; M., SI. „Si ececlesiarum dei cultum.”

Archival History/Literature

Marburg Staatsarchiv (A).

Kopialbuch von Hersfeld aus der Mitte des 12. Jhs. f. 36' ebenda (B).

Wenck Hess. Landesgesch. 2 b, 31 no. 25 aus B, mit XIII. id. iunii; Schmidt UB. des Hochstiftes Halberstadt 1, 28 no. 44 aus B; MG. DD. O. II., S. 217 ff., no. 191.

Böhmer 544; Stumpf 740; Dobenecker I 499.

Commentary

Über DD. 191, 194‒196 vgl. Erläut. (Exkurs von Uhlirz) S. 550 ff. ‒ Über die Datierung vgl. Erläut. S. 157, 159. ‒ Vgl. NA. 28, 422, auch Wibel in NA. 35, 256 f., der an der Echtheit zu zweifeln scheint. ‒ Schröder in MIÖG. 18, S. 19 f. und 20, S. 381: er hält die Abschrift im Hersfelder Chartular für die einer zweiten Ausfertigung, die „ihrerseits der ursprünglichen Schreibung der Liste (der nordthüringischen ,civitates et castella') näherstand”. Dagegen Uhlirz Jb. S. 123, A. 14. Vgl. dazu auch Stengel I, S. 380, und Weirich in Sachsen und Anhalt, 12, bes. S. 90 f., daß etwa gleichzeitig mit D. 191 der Kaiser eine Immunitätsurkunde für Memleben erlassen hat. ‒ Vgl. auch Louis Naumann in Mansfelder Blätter 34/5, S. 1‒83, über „Die Einführung und Befestigung des Christentums in den Gauen Friesenland und Hassegau”, worin er sich auch an der Deutung der im D. genannten Burgnamen versucht. Vgl. ferner Thietm. III. c. 1 (MG. SS. n. s. IX. 96): „Piae genitricis suae instinctu, cuius gubernaculo vigebat, Miminlevo, ubi pater suus obiit, iusto acquisivit concanbio decimasque, quae ad Herevesfeld pertinebant; et congregatis ibi monachis, liberam fecit abbaciam datisque sibi rebus necessariis, apostolico confirmavit privilegio.” Wilhelm in Mitt. aus dem Geb. hist.-antiqu. Forschung, V, 55. Auch Ann. Magdeb. MG. SS. XVI. 154, und Uhlirz Jb. S. 122 f. ‒ Zum Schicksal Memlebens unter Heinrich II. vgl. Mikoletzky, Heinrich II. S. 49.

Nachträge

Submit an addendum
Submit
Cite as:

RI II,2 n. 782, in: Regesta Imperii Online,
URI: http://www.regesta-imperii.de/id/0979-05-20_2_0_2_2_0_361_782
(Accessed on 28.03.2024).