RI Database - 201.916 fulltext records

RI II Sächsisches Haus (919-1024) - RI II,2

Displaying record 143 of 605.

Otto gibt dem Kloster St. Maximin bei Trier, dessen Abt Thietfried diesbezüglich schon zu Ravenna bei Otto I. vorstellig geworden war und eine günstige, nur durch den Tod des Kaisers aufgeschobene Zusicherung erhalten hatte, in Einlösung des väterlichen Versprechens und über Intervention seiner Mutter Adelheid, seiner Gemahlin Theophanu und seines Getreuen, des Grafen Bertolf, die ihm entfremdeten und sich gegenwärtig als zu Unrecht ausgegebene Lehen im Besitz des Erzbischofs Ruotpert von Mainz und seiner Leute befindlichen Besitzungen im Nahegau in der gleichnamigen Grafschaft, in Gau und Grafschaft Worms sowie in Gau und Grafschaft Speyer zurück (qualiter venerabilis abbas Thietfridus coenobii sancti Maximini qui in suburbio Trevirorum requiescit, piissimi genitoris nostri Ottonis [i]mperialem Ravenne adierit clementiam, postulans quasdam proprietates praedicti confessoris Christi iure quidem prebendarias, sed multis retro temporibus iniuste beneficiarias eiusdem loci coenobitis restitui. Cuius postulationem benigne suscipiens in presenti quidem distulit, hanc tamen, si felici successu in patriam reverteretur, se completurum promisit, sed voti eius effectum mors interveniens impedivit. Nos ... per interventum dilectissimae genetricis nostri Adelheidis coniugisque nostrae Theophanv fidelisque comitis nostri Bertolfi petitionibus prefati abbatis monachorumque annuimus. Igitur nostra imperiali auctoritate redimus coenobitis sancti Maximini quicquid predictus confessor in pago et in comitatu videlicet Nahcgouue et in pago et in comitatu Vuormacensi et in pago et in comitatu Spirensi habere dinoscitur, scilicet totum quod hactenus Ruopertus Magonciacensis archiepiscopus in beneficio tenere videbatur vel milites eius ... nullusque successorum nostrorum, regum videlicet vel imperatorum, eas inde aufer[re vel in] beneficium dare presumat). ‒ Vuilligisus canc. vice Rodberti archicapp.; von WB. die verlängerte Schrift und die Datierung, das Übrige von jenem St. Maximiner Mönch, der schon DO. I. 391 (Ottenthal Reg. 516) verfaßte; M., SI. 4., SR. „Noverit omnium industria fidelium.”

Archival History/Literature

Or.: Paris im Cod. lat. 9265 der Nationalbibliothek (A).

Drucke: Martène Coll. 1, 325 aus B zu 974; Beyer Mittelrhein UB. 1, 298 no. 243 aus B; MG. DD. O. II., S. 67 f., no. 57.
Regest: Böhmer 451; Stumpf 605; Görz Mittelrhein. Reg. 1042.

Commentary

Vgl. Erläut. S. 120 und Bresslau in Westdeutsche Zeitschrift 5, 35. ‒ Auch Uhlirz Jb. S. 38, A. 12. ‒ Stengel I, S. 324, A. 3; 455, A. 1 a.

Nachträge

Submit an addendum
Submit
Cite as:

RI II,2 n. 636, in: Regesta Imperii Online,
URI: http://www.regesta-imperii.de/id/0973-08-27_2_0_2_2_0_143_636
(Accessed on 29.03.2024).