RI Database - 201.916 fulltext records

RI II Sächsisches Haus (919-1024) - RI II,2

Displaying record 84 of 605.

Otto nimmt auf Bitte des Abtes Maiorinus und der Mönche das Kloster Pfäfers im Gau und in der Grafschaft Rätien wegen der Winkelzüge schurkischer Menschen in seinen Schutz, bestätigt ihm die vorgelegten Urkunden und Privilegien seiner Vorgänger, der Kaiser Karl und Ludwig, und damit die Immunität sowie die freie Abtswahl, außerdem wiederholt er das Verbot, die Klostergüter zu Lehen auszugeben (qualiter fabbas [!] Fabariensis monasterii quod constructum est in honore sanctę dei genitricis Mariae in pago et in comitatu Rétia nuncupatis, nomine Maiorinus cum monachis sibi subiectis nostrae adiens celsitudinis clementiam praecatus est, ut eosdem monachos atque res praedicti monasterii propter quorundam hominum perversorum tergiversationes sub nostro mundiburdio et tuitione constitueremus atque illorum praecepta ac privilegia quae ab antecessoribus nostris, regibus videlicet, acceperunt, nostrae auctoritatis munimine renovando firmaremus electionemque illis concederemus; insuper etiam ostendit nobis praecepta ac privilegia antecessorum nostrorum imperatorum Karoli ac Ludouuici in quibus continebatur, ut praefati monachi regiae vel imperialis defensionem tuitionis super res eidem monasterio appertinentes habere debuissent, quorum nos petitioni ab amorem Christi futuraeque mercedis augmentum benigne assentientes iussimus eis hoc praecepti nostri privilegium conscribi super res ad praefatum monasterium pertinentes ... et ut nullus inde quippiam alicui in beneficium praestare pręsumat, sed sub nostra defensione illorum res perpetualiter permaneant ad eorum, ut supra diximus, necessarios usus; concessimus namque eis electionem et potestatem firmissimam quemcumque inter eos abbatem voluerint eligendi ...). ‒ Uuilligisus canc. advicem Rotberti archicapp.; von WB. geschrieben; M., SI. 3, SR. „Noverit omnium sollertia fidelium nostrorum.”

Archival History/Literature

St. Gallen Archiv von Pfäffers (A).

Zapf Mon. anecd. 1, 67 no. 32 aus A; MG. DD. O. II, S. 32 f, no. 23.

Böhmer 420; Stumpf 570: Hidber 1098.

Commentary

Vgl. DO. I. 411 (Ottenthal Reg. 542). ‒ Das DO. I. 250 (Ottenthal 334), das nach der Meinung Sickels (Vorbemerkung zu D. 23, S. 32, die Vorurkunde zu D. 23 bot, ist nach den Untersuchungen Blochs eine moderne Fälschung. Vgl. Stengel, Immun. Urk. (Diss.) S. 7/A. 1; Diplom. I, S. 365 A. 4; 573, A. 1; auch 176, A. 1, 292; 330, A. 4; 428, A. 2. ‒ Zur Datierung vgl. Beitr. zur Dipl. 8,175, auch Beitr. VI, Wiener SB. 85, 446 ff.

Nachträge

Submit an addendum
Submit
Cite as:

RI II,2 n. 601, in: Regesta Imperii Online,
URI: http://www.regesta-imperii.de/id/0972-07-11_1_0_2_2_0_84_601
(Accessed on 25.04.2024).